Dzikie bezkresy

W surowym klimacie Nowego Świata, młoda służąca, osamotniona i bezimienna, zostaje zmuszona do opuszczenia kolonialnej osady, która padła ofiarą zarazy. Jej podróż przez śnieżne pustkowia w nieznane prowadzi ją ku dzikiemu życiu, które daje jej jednocześnie poczucie wolności i wyobcowania. Przepełniona fragmentami świętych tekstów, z zakrwawionymi dłońmi i pełnym sprawiedliwości sercem, dziewczyna wyrusza na północ nie wiedząc, co ją tam czeka: choroby, nieprzewidywalne warunki atmosferyczne czy ludzie o niejasnych zamiarach. Wszystko to jednak podąża za nią, zmuszając ją do nieustannej ucieczki. I tak podążamy z nią przez te bezdroża.

Lauren Groff po raz kolejny przenosi czytelników w świat fikcji historycznej, dotykając przy tym współczesnych tematów takich jak zmiany klimatyczne, religia czy tożsamość płciowa. Jej najnowsza powieść zadaje odwieczne pytanie: do czego zdolny jest człowiek w obliczu ekstremalnych wyzwań? Opowieść o przetrwaniu staje się wyzwaniem zarówno dla bohaterki, jak i dla czytelnika.

Dzikie bezkresy, które mogą być częścią planowanej trylogii o upadku imperium, oferują również spojrzenie na alegoryczną podróż. Jest to współczesna przypowieść o władzy, pandemii oraz obawach, które obecne są w kobiecej świadomości od pokoleń. Potwory, które prześladują bohaterkę, mają ludzką twarz.

Lauren Groff, według The Guardian, doskonale wie, dokąd zmierza jej historia, która jest surowa i mocna jak obgryziona kość. National Public Radio zwraca uwagę, że książka łączy elementy powieści historycznej, thrillera, horroru i opowieści o przetrwaniu, a Boston Globe podkreśla niezwykle żywe opisy przyrody, które wypełniają prozę Groff życiową energią. Los Angeles Times zauważa zaś, że autorka wynalazła na nowo powieść przygodową, tworząc dzieło o naszej walce o przetrwanie.