Dzieje Polski za Jagiellonów

Feliks Koneczny (1862–1949), znany historyk i historiozof, to twórca jednej z najbardziej oryginalnych teorii cywilizacji. Należał do „pokolenia niepokornych”, które odegrało kluczową rolę w odrodzeniu polskiej państwowości i późniejszych staraniach o jej przetrwanie. Mimo że w czasach PRL był pisarzem zakazanym i wielokrotnie niesłusznie oskarżanym, jego twórczość, w tym „O wielości cywilizacji” i prace o polskich świętych, stanowiła fundament edukacji wielu pokoleń, w tym mojego.

Jednym z jego znaczących dzieł są „Dzieje Polski epoki Jagiellonów”, gdzie przedstawia wybitne postaci, począwszy od Kazimierza Wielkiego, które przyczyniły się do uczynienia Królestwa Polskiego potężnym i sprawiedliwym państwem. Dążyło ono do szerzenia cywilizacyjnych wartości na Wschód, ku ludom litewskim i ruskim, budując swoje fundamenty na wolności i chrześcijańskiej wierze dynastii Jagiellonów.

Feliks Koneczny był pionierem w analizowaniu historii ludzkości przez pryzmat całej cywilizacji, co uczyniło go prekursorem znanych myślicieli takich jak Arnold J. Toynbee i Samuel Huntington. Jego dzieło „O wielości cywilizacji” stało się kamieniem milowym w dziedzinie historiozofii na światową skalę.