Dzieci krótszej nogi Syzyfa

Zbiór poezji Muszera to poruszająca eksploracja ludzkiej egzystencji, która z brutalną szczerością zrywa iluzoryczne maski codzienności, odkrywając pod spodem szarą i przytłaczającą rzeczywistość. Jego wiersze pokazują świat, w którym wszystko ulega zepsuciu, a ludzkie odruchy wydają się bardziej zwierzęce niż cywilizowane, co niesie ze sobą przejmujący smutek. Muszer maluje swoje obrazy za pomocą bogatych anegdot, przedstawiających szereg sytuacji - od gwałtu, przez ucieczki miłosne, po życie wdowy po kolejarzu i krawca Efraima. Każda z tych opowieści to pretekst do głębszej refleksji, podszytej filozoficznym namysłem nad autentycznymi doświadczeniami jego bohaterów. W ten sposób poezja Muszera staje się wyjątkowo prawdziwa, pozwalając czytelnikowi poczuć puls życia Białej Gabrieli, Efraima i innych postaci, zanurzając go w ich melancholijnej, zjawiskowej rzeczywistości. W tej poezji brak miejsca na idealizację - to królestwo obnażone, niekiedy odrażające, lecz przez to nader fascynujące w swej odmienności, co czyni je niezwykle interesującym.