Dubaj. Prawdziwe oblicze

Nikt wcześniej nie pisał o Dubaju w taki sposób!

Jacek Pałkiewicz, w swojej książce, burzy utarte mity, ujawniając prawdziwe oblicze tego luksusowego emiratu. Opowiada o braku swobód obywatelskich, represjach i niehumanitarnych warunkach pracy dla najemnych robotników. Według niego, petrodolary zapewniły Dubajowi tolerancję na scenie międzynarodowej, której świat, koncentrując się na korzyściach ekonomicznych, nie ma odwagi zakwestionować w imię walki o prawa człowieka.

W oczach Jacka Pałkiewicza Dubaj staje się symbolem końca pewnego świata. Doświadczony podróżnik i odkrywca, znany z eksploracji Amazonii i Syberii, trafia między szklane wieżowce i tłumy turystów. To jakby brak dzikich zakątków na Ziemi sprawił, że poszukuje on nowego rodzaju przestrzeni – wśród ludzi. Czy to desperacja, a może rezultat dojrzałej refleksji, że prawdziwa dżungla znajduje się między ludźmi, a dobro i zło są tutaj najtrudniej dostrzegalne? Wciągająca podróż odkrywcy przez świat szejków, plemiennych klanów, rosyjskich prostytutek i pakistańskich niewolników odsłania przed nami nieznane aspekty współczesnego świata.

Bogusław Chrabota z "Rzeczpospolitej" podkreśla, że Jacka i jego samego łączył od lat duch przygody. Opisując Dubaj, Pałkiewicz posługuje się dynamicznym, żołnierskim językiem, przedstawiając kontrast pomiędzy ostentacyjnym luksusem a niewidoczną dla turystów rzeczywistością. Podróż do Dubaju to także sentymentalna opowieść o Jacku i jego żoną Lindą, którzy po czterech dekadach małżeństwa po raz pierwszy wyruszają na wspólne, pięciogwiazdkowe wakacje.

Wojciech Cejrowski nazywa Dubaj współczesnym Babilonem i towarzyszy Jackowi w tej fascynującej, choć ryzykownej eskapadzie. Pokazuje on cenę stworzenia raju na pustyni, gdzie bogactwo przeplata się z cierpieniem. Jednakże to emocje Jacka, które nieoczekiwanie wychodzą na światło dzienne, pokazują go jako romantyka, którego potrafi poruszyć nawet najbardziej subtelny gest.

Jan Grzegorczyk oraz Beata Tyszkiewicz również wyrażają się na temat tego emiratu, porównując go do błyszczącego diamentu pełnego wad i zarysów. Dubaj, pełen blasku, kryje w sobie wiele niedoskonałości.