Czerwona trucizna

„Czerwona trucizna” to nie tylko zbiór esejów, ale również analiza historyczno-polityczna ostatnich dekad Polski, która zwraca uwagę na wydarzenia po 1989 roku, jednocześnie odnosząc się do wcześniejszych czasów. Ta pozycja jest kontynuacją książki „Mity przeciwko Polsce. Żydzi, Polacy, komunizm 1939–2012”, wydanej przez Capital w Warszawie w 2012 roku. Eseje prezentowane w tej książce pierwotnie ukazywały się na łamach bezkompromisowego tygodnika „Nasza Polska”, nie tracąc na aktualności pomimo upływu lat.

Autorka zwraca uwagę na to, że mimo pewnych zmian, Polska nadal zmaga się z siecią dawnych zależności zarówno instytucjonalnych, jak i personalnych. Okazuje się, że osoby kształtujące Polskę Ludową doskonale zaadaptowały się do nowoczesnej rzeczywistości, zdobywając wpływy i majątki kosztem społeczeństwa. Opracowanie rzetelnej polityki historycznej, opartej na badaniach naukowych, wciąż pozostaje wyzwaniem. W efekcie Polska nadal często funkcjonuje w przestrzeni mitów i oskarżeń, co prowadzi do paradoksalnych sytuacji, gdzie kraj staje się postrzegany nie jako ofiara, ale jako sprawca wojennych tragedii.

Te kontrowersyjne narracje zyskują na popularności nie tylko w Polsce, ale i na arenie międzynarodowej, w tym w Niemczech, Rosji i Izraelu, pomimo że Izrael powinien szczególnie dążyć do prawdy dotyczącej ludobójstwa. Walka o prawdziwe przedstawienie historii i zbudowanie uczciwej polityki historycznej jest wciąż aktualna. To wyzwanie, które należy podjąć, zaczynając od własnego podwórka.