Chwasty. Opowiadania ruderalne

Opowiadania ruderalne powstają w sposób spontaniczny na rumowiskach, wysypiskach śmieci, przy drogach i terenach kolejowych oraz w zapomnianych budowlach. Znajdują swoje miejsce także w ekskluzywnych apartamentowcach, opuszczonych kopalniach, penthouse’ach czy w sąsiedztwie gruzowisk i hałd poprzemysłowych – wszędzie tam, gdzie człowiek doprowadził do zaniku pierwotnej literatury. Dotyczy to terenów o wysokim stopniu uprzemysłowienia, komercjalizacji i urbanizacji, gdzie naturalna literatura przestała istnieć. Ten gatunek literacki jest często pionierski, pojawiając się jako pierwszy na zdewastowanych terenach, tworząc tym samym nową literaturę, znaną jako nouvelle littérature. Istotnym elementem opowiadań ruderalnych jest sposób, w jaki skonstruowana jest przedstawiona przestrzeń. Niekiedy to właśnie przestrzeń staje się głównym bohaterem – pominięta, zapomniana lub wręcz nieistniejąca, zdegradowana i zniszczona. Tego rodzaju opowiadania powstają w opozycji do masowych gatunków tworzonych przez ogromne wydawnicze fabryki, które skupiają się na maksymalizacji zysku. Opowiadania ruderalne czasem wpisują się w nurt tzw. czwartej literatury, chociaż termin ten jest dość nieprecyzyjny i odnosi się do dzikiej literatury lub nowych form literackich, które rozwijają się autonomicznie, bez udziału człowieka.