Christopher i chłopcy w jego typie

Jednym z najważniejszych dzieł autorstwa Christophera Isherwooda, twórcy takich książek jak „Pożegnanie z Berlinem” oraz „Samotny mężczyzna”, jest niezwykle bliska i osobista narracja o Berlinie lat 30. oraz odkrywaniu własnej tożsamości.

Pod koniec lat 20., młody pisarz Christopher Isherwood wyruszył z Anglii do Berlina z plecakiem, dwiema walizkami i biletem w jedną stronę. Stolica Niemiec, mimo nadciągającego cienia faszyzmu, pulsowała nocnym życiem, notoryczną dekadencją i wolnością obyczajową. Książka „Christopher i chłopcy w jego typie” nie jest tylko kolorowym i przenikliwym obrazem Berlina, znanego także z adaptacji Isherwooda, czyli „Kabaretu”. W tej publikacji autor dzieli się także osobistymi doświadczeniami związanych z odkryciem i akceptacją swojej seksualności oraz przynależnością do społeczności, którą współcześnie określamy jako queer.

Żyjąc w Berlinie, Isherwood doszedł do wniosku, że bycie gejem nie jest jedynie „prywatnym stylem życia” dzielonym z nielicznymi znajomymi, jak W.H. Auden czy Stephen Spender. Tam również znalazł miłość swojego życia, Heinza, i zrozumiał, że walka o prawa jego społeczności jest nieodzowna, niezależnie od tego, czy prawa te są łamane przez faszystów, bolszewików czy kogokolwiek innego. Pojął także, że ma pełne prawo do dumy z bycia sobą: „Nigdy więcej nie mógł ulegać wstydowi, odmawiać praw członkom swojego plemienia ani zaprzeczać jego istnieniu”.

„Christopher i chłopcy w jego typie” to arcydzieło literatury najwyższej klasy i niezwykle istotna pozycja w kanonie literatury queer, która doczekała się upragnionego polskiego wydania.