Białe i czarne kruki

Z każdym kolejnym dniem odkrywamy magiczne zakątki naszego życia, a jedną z takich przestrzeni jest ogród myśli Krystyny Woźniak-Trzosek. Jej eseje niosą ze sobą powiew świeżości, niczym samotna herbaciana róża, która zakwitła nieoczekiwanie wśród dzikiej przyrody. Autorka, porównana do delikatnej róży z zaczarowanego ogrodu, potrafi wydobyć z rzeczywistości to, co dla wielu pozostaje ukryte. Przez jej prace czuć wrażliwość i unikatowe spojrzenie na świat – cechy, które są dziś nieocenione.

Adam Szejnfeld, senator i wiceprzewodniczący Senackiej Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności, odnosi się do tych prac z dużym uznaniem, zauważając mistrzostwo autorki w subtelnym wyjaśnianiu skomplikowanych zagadnień. Podobnie wypowiada się Bogusław Chrabota, redaktor naczelny dziennika "Rzeczpospolita", podkreślając niezwykłą czułość Krystyny Woźniak-Trzosek, która jest istotnym elementem jej twórczości. Autorka z czułością i przenikliwością opowiada o fałszu i złu, które przenikają politykę.

Krystyna Woźniak-Trzosek stawia przed nami wyzwania codziennego życia – gniew, wrogość, brak empatii. Jej humanistyczna natura w połączeniu z optymistycznym spojrzeniem daje nadzieję na lepszą przyszłość. Jan Król, ekonomista i były wicemarszałek Sejmu, widzi w tej serii esejów zarówno ostrzeżenie przed trudnościami, jak i powód do nadziei. Autorka potrafi uchwycić istotę problemów naszych czasów, jednocześnie ofiarując drogowskazy wskazujące drogę ku lepszemu światu.

Jej pióro prowadzi nas przez meandry ludzkiej natury, skupiając się na tym, co najważniejsze, a przy tym uczy, że z wrażliwości i serca możemy czerpać siłę do stawiania czoła przeciwnościom losu.