Biała Skała. W głąb krainy Inków

Hugh Thomson, już jako dwudziestolatek, w latach osiemdziesiątych dwudziestego wieku, wyruszył do Peru, by odnaleźć dawno zaginione inkaskie ruiny Llactapata. Pomimo tego, że kiedyś je odkrywano, z czasem zgubiły się w dżungli, a przez dekady nikomu nie udało się ich ponownie zlokalizować. To właśnie wtedy zrodziła się u niego ogromna fascynacja kulturą Inków i dziejami Ameryki Południowej. Przez kolejne lata wielokrotnie wracał na ten kontynent, przemierzając go wzdłuż i wszerz, starając się odkrywać zagubione osady i zrozumieć, na ile wyobrażenia o cywilizacji Inków są zgodne z rzeczywistością.

"Biała skała" to pełna przygód historia o odkrywcach, konkwistadorach oraz podróżnikach, którzy dążyli do zrozumienia i zdobycia tego dziewiczego regionu świata. Thomson, z niezwykłą wnikliwością, ożywia historię poprzez swoje podróże, pokazując, jak można przekształcić fascynację egzotyką w autentyczną badawczą pasję. Książka, rozpoczynająca się jak zapiski turysty wśród ruin, rozwija się w głęboką refleksję na temat nieodkrytych ścieżek Peru. Korzystając z literatury i świadectw dawnych podróżników, historyków i archeologów, Thomson sam staje się odkrywcą, zgłębiając tajemnice cywilizacji Inków.

Maciej Stasiński zwraca uwagę na dojrzałość refleksji Thomsona, a John Hemming chwali jego książkę jako niezrównany przewodnik literacki po Peru. Justin Marozzi z "The Spectator" podkreśla ogrom przyjemności płynący z lektury, której towarzyszy rzetelność faktograficzna. Thomson opowiada o rozkwicie kultury Inków, ich podbojach oraz tragicznym upadku z rąk konkwistadorów XVI wieku.

Dla Geoffreya Moorhouse'a z "The New York Times Book Review" książka jest fascynującą lekturą, rozbudzającą chęć odkrywania świata w ślad za autorem. Andy Martin z "The Independent" podkreśla niesamowite postaci i wydarzenia z południowoamerykańskiego kontynentu, a Isabel Cockayne z "Eastern Daily Press" zauważa, że książka w sposób przystępny łączy emocje z naukową dokładnością.