Baśń o zwichnięciu stawu biodrowego

Debiutancki zbiór poezji Adama Jaworskiego, zatytułowany „Zwichnięte biodro”, przedstawia złożoną narrację, gdzie nie tylko fizyczna kontuzja, ale także same opowieści, język i relacje zostają zniekształcone przez traumatyczne wspomnienia. Wiersze zawarte w tym tomie, podobnie jak obraz Andrzeja Kuliga zdobiący okładkę, przyciągają uwagę swoją silną erotyczną aurą, a jednocześnie zmuszają do konfrontacji z krzywdą, jakiej doświadcza męski bohater. Nie sposób odwrócić od nich wzroku, choć opowiadają o codziennej przemocy i życiu na podlubelskiej wsi, które jednocześnie przytłacza i zostaje wybaczone. Główny bohater tej niekonwencjonalnej baśni mierzy się z losem, walcząc o przetrwanie między rolą ocalonego a ofiary, co jest ukazane w formie tryptyków i dyptyków.