Bajka, Bajeczka

Barbara Sadurska w swojej najnowszej powieści „Bajka, Bajeczka” kreśli obraz dystopijnego świata, w którym dominującą rolę odgrywa Kościół. Opowieść osnuta wokół losów młodej dziewczynki, Balbiny, przywołuje realia życia w podzielonym świecie otoczonym wojną i przemocą, która wydaje się wszechobecna. Balbina, nie mogąc odwrócić wzroku od niesprawiedliwości i terroru, dorasta w rzeczywistości, gdzie lęk przed surowymi regułami i opresją narzuconą przez rządzącą religię jest codziennością.

Sadurska z finezją łączy elementy political fiction z kameralnym dramatem rodzinnym, gdzie tło codziennych trudności, takich jak nieprzyjazne obiady i okrutni koledzy, przeplata się z Wielką Historią. Wokół bohaterki gromadzą się tajemnice, a rzeczywistość jest pełna zagrożeń i niepewności. Nawet dorosła już Balbina, skonfrontowana z oskarżeniem "Jesteś śmiercią", zmaga się z pytaniem o źródło przemocy – nie w sobie, lecz w otaczającym ją świecie.

„Bajka, Bajeczka” rzuca światło na dzieciństwo jako czas niezrozumienia i samotności, w którym uczymy się bólu i pożegnań. Powieść przedstawia również wyjątkowo przenikliwy obraz fanatyzmu religijnego, gdzie nauka chrześcijańskiej biologii staje się obowiązkowa, a ciało kobiety poddawane jest bezwzględnym testom. Utopia Sadurskiej przypomina alternatywną wersję lat osiemdziesiątych ubiegłego wieku, choć równie dobrze mogłaby być wizją przyszłości lub obecnych czasów, podkreślając ciągłe napięcie i grozę otaczającej rzeczywistości.

Ta przerażająca i fascynująca opowieść, nasycona zmieniającymi się nastrojami, przyciąga jak magnes, nie pozwalając oderwać wzroku, podobnie jak dzieje się to z Balbiną.