Stanisław Rembek - sylwetka autora

Stanisław Rembek, urodzony 6 lipca 1901 roku w Łodzi, zmarł 21 marca 1985 roku w Warszawie, był wybitnym historykiem. W latach 1919-1921 służył w wojsku, w tym głównie jako żołnierz na froncie podczas wojny polsko-bolszewickiej. Swoją pierwszą powieść, skierowaną do młodzieży, opublikował w odcinkach w 1922 roku. Między 1934 a 1938 rokiem pracował jako nauczyciel w Radomiu oraz Piotrkowie Trybunalskim.

Podczas obrony Warszawy Rembek czynnie angażował się jako współpracownik prasy konspiracyjnej i nauczyciel tajnego nauczania. Po zakończeniu wojny mieszkał najpierw w Piotrkowie, a później w Warszawie. W wyniku zmieniającej się sytuacji politycznej, jego twórczość została zepchnięta na margines życia literackiego, niemniej jednak nawiązał współpracę z Instytutem Wydawniczym PAX. Po roku 1956 publikował także w czasopiśmie "Kierunki". Jego talent był wielokrotnie doceniany, w tym w 1938 roku, kiedy to otrzymał nagrodę Fundacji im. Franciszka Salezego Lewentala oraz nagrodę miasta Kalisza im. Adama Asnyka za książkę "W polu". W 1945 roku został uhonorowany przez Ministerstwo Kultury i Sztuki.