Sekstus Empiryk - sylwetka autora

Jako lekarz, Sekstus był związany ze szkołą "metodyczną", która koncentrowała się na obserwacji objawów chorobowych, nie próbując odkrywać ich rzeczywistych przyczyn. Taki sposób podejścia przyczynił się do nadania mu miana "empiryka". W dziedzinie filozofii, Sekstus uznawany jest za czołową postać późnego sceptycyzmu, głównie dzięki wyczerpującemu i bezstronnemu przedstawieniu doktryny pyrrońskiej w swoich dziełach. Najważniejsze z nich to "Zarysy pirrońskie" (Πυρρώνειοι ὑποτυπώσεις), "Przeciw dogmatykom" (Πρὸς δογματικούς) – które kierowane są przeciwko tym, którzy akceptują zasady bez dowodu, w tym szczególnie logikom, fizykom i moralistom – oraz "Przeciw uczonym" (Πρὸς μαθηματικούς). To ostatnie dzieło składa się z dwóch części: pięć pierwszych ksiąg stanowi krytykę dogmatyzmu w filozofii, natomiast sześć kolejnych odnosi się krytycznie do gramatyków, retorów i matematyków.