Michalina Olszańska - sylwetka autora

"Do życia potrzebuję trzech rzeczy: pisania, wody i muzyki." Michalina Olszańska, urodzona 29 czerwca 1992 roku, od najmłodszych lat była zanurzona w świecie baśni, mitów i legend. Te opowieści chłonęła z pasją, stopniowo odkrywając w nich źródło inspiracji. Kiedy była małą dziewczynką, jej ojciec czytał jej wszystkie części "Ani z Zielonego Wzgórza" i "Opowieści z Narnii", podczas gdy mama wprowadzała ją w świat starożytnych podań. Wszystko to zasiewało w jej umyśle nasiona fascynacji literaturą i baśnią, które wyrosły w trwałe zainteresowanie.

Michalina zaczęła pisać własne historie natychmiast, jak tylko nauczyła się składania liter. Szybko odkryła, że tworzenie opowieści jest tym, co chce robić na zawsze. Pisanie stało się dla niej równie niezbędne jak oddychanie. W wieku 13 lat całkowicie poświęciła się pisarskiej pasji, kończąc pierwszą swoją pracę. Od tego momentu konsekwentnie doskonaliła swoje umiejętności, zgłębiając tajniki literatury oraz pochłaniając klasyczne dzieła światowe.

Michalina poddała swoją pasję surowej dyscyplinie, wstawiała codziennie o 4 rano, by pisać. Obecnie pisze wszędzie, gdzie się da: na szkolnym korytarzu, w parku, w pociągu. Nigdy nie wiadomo, kiedy pojawi się ta kluczowa myśl, a inspiracje bywają ulotne, więc trzeba je szybko uchwycić.

Jej muzyczna przygoda rozpoczęła się już w wieku siedmiu lat, kiedy zaczęła grać na skrzypcach. Miłość do muzyki szybko stała się równie silna jak fascynacja literaturą. Michalina odnosi sukcesy jako skrzypaczka, zdobywając liczne nagrody i występując jako solistka z różnorodnymi orkiestrami symfonicznymi w miastach takich jak Katowice, Rzeszów, Łomża, czy Słupsk.

Szczególnym osiągnięciem był jej koncert 26 września 2009 roku, gdzie zagrała w Filharmonii Berlińskiej z towarzyszeniem tamtejszej orkiestry symfonicznej, dyrygowanej przez Renchanga Fu. Oprócz tego Michalina pisze i komponuje piosenki, które sama wykonuje. Wielokrotnie występowała jako wokalistka, m.in. w sierpniu 2005 roku na Placu Teatralnym w Warszawie, śpiewając z towarzyszeniem orkiestry symfonicznej pod dyrekcją Krzesimira Dębskiego finałową kołysankę Europejskiego Festiwalu Muzyki Filmowej, transmitowaną w telewizji zarówno w kraju, jak i za granicą.

Wszechstronność Michaliny często budzi zaskoczenie. Sama mówi o swojej sztuce: „Sztuka nie do każdego przychodzi, ale jak już cię złapie, musisz podążać za nią. W pewnym momencie przestaje mieć znaczenie forma, w jakiej się wyraża. Czuje się po prostu konieczność, by pomóc jej ujrzeć światło dzienne.”