Maria Szyszkowska - sylwetka autora

Filozofka i polityczka, będąca także działaczką społeczną oraz wykładowczynią akademicką, pełniła funkcję senatorki V kadencji. W 1961 roku ukończyła studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego, a rok później na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej Akademii Teologii Katolickiej. Po obronie doktoratu na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego w 1967 roku opuściła uczelnię. Była aktywna w Stowarzyszeniu PAX Bolesława Piaseckiego i pracowała jako adiunktka na Wydziale Filozofii Chrześcijańskiej ATK na pół etatu.

W 1973 roku, po uzyskaniu habilitacji na Wydziale Filozoficznym Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, ministerstwo skierowało ją do pracy w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Kielcach. Równocześnie wykładała w filii Uniwersytetu Warszawskiego w Białymstoku. W 1988 roku nadano jej tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1993 tytuł profesora zwyczajnego. Od 1992 roku ponownie podjęła pracę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie jako pracowniczka na pół etatu założyła Zakład Filozofii Polityki w Instytucie Studiów Politycznych PAN, którym kierowała do 1994 roku. Na UW prowadziła zajęcia z filozofii współczesnej, kultury i prawa oraz przez półtora roku wykładała na uniwersytecie w Wiedniu. Wydała liczne książki oraz artykuły naukowe.

Pełni funkcję wiceprzewodniczącej polskiego oddziału Stowarzyszenia Kultury Europejskiej (SEC) i należy do Związku Literatów Polskich, Polskiego Towarzystwa Filozoficznego, Związku Nauczycielstwa Polskiego oraz Internationale Gesellschaft "System der Philosophie". Jest również członkinią zespołu redakcyjnego "Wolnomularza Polskiego". Przewodniczyła radzie kwartalnika "Małżeństwo i Rodzina" i była założycielką "Inicjatywy Otwarci". Przez trzy lata współpracowała z tygodnikiem "Fakty i Mity", a swoje teksty publikowała także w dzienniku "Trybuna" oraz miesięczniku "Medycyna dla Ciebie".

W latach 1993-1997 była członkinią Trybunału Stanu, a w 2001 roku została wybrana jako senatorka V kadencji z ramienia koalicji SLD-UP, ze stołecznego okręgu wyborczego. Była związana z Sojuszem Lewicy Demokratycznej i klubem "Lewica Razem". Kierowała komisją etyki SLD i uczestniczyła w Platformie Socjalistycznej tej partii. Była autorką nieuchwalonych projektów dotyczących kodeksu honorowego dla urzędników publicznych, ustawy o związkach partnerskich osób tej samej płci, a także proposali ustaw dotyczących aborcji i eutanazji.

26 stycznia 2005 roku zrezygnowała z członkostwa w SLD i w maju tego samego roku ogłosiła chęć startu w wyborach prezydenckich jako kandydatka niezależna. Zyskała poparcie m.in. Antyklerykalnej Partii Postępu "Racja", Demokratycznej Unii Kobiet, a także mniejszych organizacji lewicowych. Zebrała 96 959 podpisów, ale nie było to wystarczające do kandydowania. W swojej kampanii postulowała wycofanie wojsk z Iraku i wprowadzenie zasiłków dla bezrobotnych. W wyborach parlamentarnych tego samego roku startowała do Sejmu z listy Polskiej Partii Pracy, zdobywając 2590 głosów.

W sierpniu 2006 roku zdobyła honorowe członkostwo w partii RACJA Polskiej Lewicy, gdzie od września 2007 do marca 2009 była przewodniczącą. Opuściła partię po jej wycofaniu się z koalicji wyborczej z Polską Partią Socjalistyczną w wyborach do Parlamentu Europejskiego. Pełni funkcję prezeski Pacyfistycznego Stowarzyszenia Wolnej Myśli, jest honorową członkinią stowarzyszenia ATTAC Polska i współzałożycielką Polskiego Forum Społecznego.