Maria Kurecka - sylwetka autora

Polska autorka i tłumaczka literatury angielskiej, francuskiej oraz niemieckiej, w latach 1921-1939 mieszkała w Gdańsku. Jej ojciec, będący obywatelem tego miasta, prowadził dochodowy biznes w branży spedycji międzynarodowej. Edukację zakończyła w 1939 roku w Liceum Sióstr Niepokalanek w Szymanowie, zdobywając tam maturę. Po wybuchu II wojny światowej, jej ojciec utracił dom i cały majątek w Gdańsku na rzecz władz III Rzeszy, a w 1940 roku został uwięziony w Dachau, gdzie zmarł. Kurecka spędziła kilka miesięcy w Berlinie, a we wrześniu 1940 roku przeniosła się do Warszawy, gdzie żyła przez cały okres wojny. Podczas powstania warszawskiego działała jako pielęgniarka.

W 1945 roku poślubiła Witolda Wirpszę, a rok później urodziła syna Aleksandra, znanego pod pseudonimem Leszek Szaruga. W latach 1947-1955 mieszkała w Szczecinie, gdzie w 1948 roku zadebiutowała jako tłumaczka powieści "Dżuma" Alberta Camusa na łamach "Wiadomości Literackich". Wspólnie z mężem przetłumaczyła "Doktora Faustusa" Thomasa Manna. Od 1955 do 1970 roku mieszkała w Warszawie, gdzie pracowała nad swoimi najważniejszymi tłumaczeniami, często we współpracy z mężem. Wśród nich znalazły się takie dzieła jak "Gra szklanych paciorków" i "Demian" Hermanna Hessego, opowiadania Thomasa Manna, "Śmierć Wergiliusza" Hermanna Brocha oraz "Młyn Lewina" Johannesa Bobrowskiego. Razem z Witoldem Wirpszą opracowała również antologię "Z poezji Wietnamu" wydaną w 1962 roku. Poza tłumaczeniami zajmowała się pisaniem książek biograficznych o Hansie Christianie Andersenie i Thomasie Mannie oraz eseju "Diabelne tarapaty".

Po wydarzeniach marca 1968 roku postanowiła wyemigrować z Polski razem z mężem. W 1970 roku opuścili kraj, najpierw osiedlając się w Austrii, a następnie w Szwajcarii i Berlinie Zachodnim. Na Wolnym Uniwersytecie Berlina ukończyła studia romanistyczne, a następnie współpracowała z Rozgłośnią Polską Radia Wolna Europa oraz prasą emigracyjną, taką jak paryska "Kultura" i berliński "Archipelag".