Jean Jacques Rousseau to jeden z najbardziej znanych twórców literackich i myślicieli XVIII stulecia. W czasie młodości chwytał się różnych zajęć, pracując na swoje utrzymanie, między innymi, jako guwerner. W jego poglądach wyraźnie da się zauważyć sprzeciw wobec cywilizacji, która miała mieć negatywny wpływ na człowieka. W związku z tym, Jean Jacques Rousseau opowiadał się za ponownym zbliżeniem do natury.

Dzieła, których autorem był Jean Jacques Rousseau cieszyły się dużą popularnością wśród ówczesnych odbiorców. Co ciekawe, w swojej twórczości Jean Jacques Rousseau krytycznie wypowiadał się również o zdobyczach cywilizacji, na przykład, nauce, upatrując w niej powodu demoralizacji człowieka. Filozof zauważalnie preferował powrót do naturalnych instynktów – człowiek żyjący w zgodzie ze swoją pierwotną naturą miał być zdaniem Rousseau lepszy i bardziej szczęśliwy.

Do najsłynniejszych książek Jeana Jaquesa Rousseau należał traktat „Emil, czyli o wychowaniu”. Traktat, jak wskazuje tytuł, został poświęcony wychowaniu i kształtowaniu młodego człowieka od wczesnego dzieciństwa. Zdaniem Rousseau odpowiednie wychowanie kolejnego pokolenia było bardzo istotne i mogło mieć pozytywny wpływ na stan społeczeństwa z racji tego, że na dzieciach kultura i cywilizacja nie odcisnęła jeszcze swojego piętna. Książka spotkała się z gwałtowanymi reakcjami i dużą krytyką.

Do najważniejszych dzieł Jeana Jaquesa Rousseau należała również książka „Nowa Helojza” – powieść osnuta głównie wokół romantycznego wątku miłości nauczyciela oraz jego uczennicy, która pochodzi z arystokratycznego rodu. Warto dodać, że sama historia jest luźnym nawiązaniem do losów Abelarda i Heloizy. Co ciekawe, książka trafiła do indeksu ksiąg zakazanych prowadzonego przez kościół katolicki.

Jean Jacques Rousseau proklamował nietypowe przekonania, stojące w kontrze do ówczesnych poglądów, a jego dzieła zalicza się do twórczości społeczno – filozoficznej oraz literatury pięknej obcej. Książki Rousseau to wyraz jego oryginalnej myśli społecznej.