Humbert Z Romans - sylwetka autora

Francuski dominikanin i generał Zakonu Kaznodziejskiego, którego życie i osiągnięcia były głęboko związane z duchowym i intelektualnym rozwojem. Ukończył studia w Paryżu, zdobywając tytuł mistrza sztuk wyzwolonych, a następnie kontynuował naukę w dziedzinie prawa. W tym okresie spotkał się z zakonem dominikanów oraz ich charyzmatycznym przywódcą, Jordanem z Saksonii. To spotkanie zainspirowało go do wstąpienia do zakonu w 1224 roku. Jego wyjątkowe zdolności intelektualne i zaangażowanie przyniosły mu liczne odpowiedzialne funkcje w zakonie, a w 1254 roku został wybrany generałem. Cieszył się także uznaniem wśród duchowieństwa, o czym świadczy fakt, iż dwukrotnie był rozważany jako kandydat na papieża. Współpracując z generałem Braci Mniejszych, opracował trwałe zasady współdziałania między dominikanami a franciszkanami. Jest autorem 24 dzieł, w tym popularnego traktatu "De eruditione praedicatorum", który koncentruje się na sztuce głoszenia i odbiorze słowa Bożego.