Burrhus Frederic Skinner - sylwetka autora

Data i miejsce urodzenia:

20 Marca 1904

Data i miejsce zgonu:

18 Sierpnia 1990

Amerykański psycholog, jeden z czołowych twórców behawioryzmu, w znaczący sposób przyczynił się do rozwoju teorii warunkowania instrumentalnego. Początkowo studiował na Hamilton College, gdzie jego specjalizacją był język angielski, gdyż marzył o karierze pisarza. Jednak po nieudanych próbach literackich, postanowił zmienić ścieżkę kariery i rozpoczął studia psychologiczne na Uniwersytecie Harvarda. W tym środowisku miał okazję poznać wiele wpływowych osobistości takich jak E. G. Boring czy Carroll Pratt, ale największy wpływ na jego prace miały kontakty z Fredem Kellerem oraz W. J. Crozierem, wybitnym biologiem eksperymentalnym.

W 1931 roku obronił doktorat z filozofii i rozpoczął pięcioletnią pracę w laboratorium Croziera, gdzie uzyskał tytuł "Młodszego Członka Kolegium" (Junior Fellow). W 1936 roku zajął stanowisko na Uniwersytecie Minnesota, gdzie przez dziewięć lat rozwijał swoją karierę naukową, stając się jednym z najbardziej znaczących psychologów XX wieku. W trakcie tego okresu napisał powieść "Walden Two". Następnie przeniósł się na Uniwersytet Indiana, a później wrócił na stałe do Harvardu.

W uznaniu zasług otrzymał wiele nagród i wyróżnień, w tym prestiżową nagrodę naukową Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, członkostwo w Narodowej Akademii Nauk oraz wykłady w katedrze Williama Jamesa na Uniwersytecie Harvarda. Był jednym z trzech przedstawicieli nauk behawioralnych, którzy otrzymali Prezydencki Medal Nauki.

Skinner był zafascynowany fizyką i choć nie negował istnienia stanów mentalnych, uważał ich badanie za nieprzydatne epistemicznie. Zgodnie z jego przekonaniami, zewnętrzne środowisko, a nie osobowość człowieka, determinuje ludzkie zachowanie. Argumentował, że umysł jest trudny do zbadania w sposób obiektywny, dlatego postuluje, by psychologia skupiła się wyłącznie na zachowaniach, odrzucając badania nad osobowością. Uważał też, że społeczeństwo powinno opierać się na systemie nagród, nie kar, a efektywne wzmacnianie osiąga się przez nagradzanie w zmiennych odstępach czasu.

Skinner przyczynił się do stworzenia paradygmatu badawczego znanego jako eksperymentalna analiza zachowania, dążąc do zbudowania idealnego społeczeństwa poprzez zastosowanie swoich teorii behawioralnych.