Zdejmij z nieba księżyc

Josh i Lauren to młodzi zakochani w sobie ludzie. Ich sielankę zakłóca śmiertelna choroba Lauren. Walczą o jej życie, lecz śmierć przychodzi za szybko.

Zdejmij z nieba księżyc to historia nie tylko o stracie i żałobie, ale również o sposobach pozbycia się smutku. Dla Josha świat się kończy po śmierci żony. Nie widzi dla siebie przyszłość. Jednak jest to normalne po starcie bliskiej osoby. Piękne jest to, że Lauren jakby z zaświatów pomaga mu w wypłyniecie na powierzchnię. Dwoje ludzi rodzielonych przez śmierć. Jednak Lauren zna swojego męża na tyle dobrze, że wie co pomoże mu w tym trudnym okresie. Josh to typ mózgowca, kontakt z innymi ludźmi jest dla niego trudny. Zawsze pomagała mu w tym żona. Teraz sam musi się mierzyć z codziennym życiem i z pozoru łatwymi czynnościami.

W książce występują dwie narracje. Z Josem odkrywamy życie bez Lauren, obserwujemy rok jego samotnego życia. Natomiast narracja ze strony Lauren cofa nas od momentu śmierci do pierwszego spotkania z Joshem. To nadaje książce niepowtarzalności. Mimo żałoby Josha pokazuje wszystkie ich szczęśliwe momenty.

Książka pełna jest listów. Josh dostaje listy od zmarłej żony przez cały rok po jej śmierci. Natomiast w momentach kiedy cofamy się w przeszłość możemy poznać listy Lauren, które pisze do swojego zmarłego ojca. Nie ważne które listy pomagają one przetrwać żałobę, tą po śmierci ojca i żony.

Jeśli lubicie książki z motywem listów. Nie boicie się uronić łzy z powodu straty. Zmierzacie się z żałobą, albo wierzycie, że po każdej burzy wychodzi słońce ta książka jest właśnie dla Was.