Wodiczko. Socjoestetyka

Gdyby budynki mogły przemówić, jakie opowieści by snuły? Jakie historie mogłyby wyjawić Kopuła Bomby Atomowej w Hiroszimie, Kolumna Nelsona na Trafalgar Square czy pomnik Abrahama Lincolna w Nowym Jorku? Krzysztof Wodiczko ma dar nadawania pomnikom ludzkich cech, uwalniania ich od ciężkiego bagażu historii, aby pokazać opowieści zwykłych ludzi. W Tijuanie przekształcił kopułę La Bola w głos osób doświadczających poniżenia i prześladowania, przemocy, gwałtów i kazirodztwa. Jest też mistrzem w wykorzystywaniu wywiadu-rzeki, by przybliżać światy emigrantów, ofiar wojen oraz wykluczonych kobiet, a także by opowiadać swoją własną historię. Krzysztof Wodiczko, urodzony w 1943 roku artysta wizualny, znany jest z realizacji ponad 80 wielkoformatowych projekcji wideo, które ożywiały budynki i pomniki na całym świecie, w tym w Australii, Austrii, Kanadzie, Anglii, Niemczech, Izraelu i Hiszpanii. W Polsce słynie z projektu, w którym ożywił pomnik Adama Mickiewicza w Warszawie. Obecnie wykłada na Uniwersytecie Harvarda w Graduate School of Design.