Uległość czy niepodległość

Zygmunt Krasiński, pisarz o bystrym oku i przenikliwej logice, zgłębia realia naszego świata, ujawniając wnioski, które mogą budzić niepokój, a nawet lęk. Czy nie brzmi to znajomo i groźnie? Demoralizacja będzie wspierana, religia wykorzystywana jako strach, zniechęcająca szlachetne dusze, nikczemność honorowana medalami i zaszczytami, lud zagłuszany alkoholem, a elity odznaczaniami i stanowiskami. Na tych, którzy się sprzeciwią, wyznaczona zostanie cena, aby łatwo się ich pozbyć. Słowa te, stworzone przez Krasińskiego ponad 180 lat temu, brzmią niepokojąco aktualnie.

Ta pięknie napisana po polsku książka jest rozwinięciem wcześniejszych dzieł: "Uległości czy niepodległości" oraz "Strachów i Lachów". Skłania do refleksji nad narodowymi i chrześcijańskimi korzeniami, podkreśla istotę pamięci narodowej i uświadamia, jak wiele kosztuje jej utrata. Przedstawia obraz Polski, spoglądając także na historię, i obnaża półprawdy powstałe w czasach komunizmu i neokomunizmu.

Autor przygląda się również problemowi rosnącego zakłamania w III Rzeczypospolitej, podkreślając znaczenie Krzyża dla życia narodu. Jego przekaz jest jednoznaczny: Polska nigdy nie korzystała na uległości, a heroiczne czyny i ofiary naszych przodków zasługują na uznanie. Wyraźnie zarysowuje też rolę wewnętrznych i zagranicznych ośrodków antypolskich, w tym ich metod, jak manipulacja historią czy jej usuwanie z edukacji. Lektura jest wciągająca i wzbogacona licznymi ilustracjami, które wzmacniają jej przesłanie.