Tupcio Chrupcio. Moja ulubiona kolorowanka

<p>Od godziny gotuje zupę pomidorową, klasyka polskiej kuchni przy poniedziałku ?. Standardowo pojawi się u nas zarówno ryż, jak i makaron, nie możemy w tym zakresie z mężem znaleźć kompromisu od ponad pięciu lat. Na szczęście w przypadku naszego dziecka mamy wspólny front — Gabryś rozwija się zdrowo i prawidłowo, a zwykle w czasie gotowania spędza czas na oglądaniu bajek. Dzisiaj jest inaczej, ponieważ jeszcze przed weekendem zamówiłam kilka książek, a wśród nich była „Tupcio Chrupcio. Moja ulubiona kolorowanka”, która okazała się... prawdziwą, ulubioną kolorowanką, z którą moje dziecko nie rozstaje się od trzech dni ?. &nbsp;<br><br>W pierwszych miesiącach życia mojego dziecka sporo eksperymentowaliśmy z bajkami. Jest to czas, kiedy dziecko nie mówi, ale sporo rozumie, zależało mi więc na pięknych opowieściach, wzorowanych na baśniach Hansa Christiana Andersena czy Braci Grimm. Pamiętam dobrze z czasów mojego dzieciństwa „Calineczkę” albo „Królewnę Śnieżkę”, często ilustracje do tych bajek działały na dziecięcą wyobraźnię nie mniej, niż tekst czytany mi przez ukochaną babcię. Czy na polskim rynku literatury dziecięcej widać publikacje zbliżone do opowieści wielkich klasyków? W mojej ocenie udanie nawiązują do nich książki Anieli Cholewińskiej-Szkolik, związane z serią „Misia i jej mali pacjenci”. Tytułowa dziewczynka liczy sobie 8 lat i posiada niezwykły talent: potrafi rozmawiać ze zwierzętami. Znakomicie czyta się te bajki, napisane zostały baśniowym językiem i każda z nich stanowi w istocie samodzielną opowieść na dobranoc. Wcześniej czy później jednak dziecko kończy pierwszy rok życia i pojawia się sporo wyzwań w tym zakresie: zarówno dla dziecka, jak i jego rodziców ?. &nbsp;<br><br>W ostatnich miesiącach niekwestionowanym królem wieczornych opowieści na dobranoc jest Tupcio Chrupcio. Tytułowy bohater książek Elizy Piotrowskiej to mała myszka, mieszkająca razem z siostrą Mysią oraz rodzicami na skraju łaki i lasu. Gdzie? To nie ma większego znaczenia, ważne, że Tupcio Chrupcio mierzy się z typowymi wyzwaniami dla każdego przedszkolaka. Mój synek przez tygodnie zajadał się gotowaną marchewką z groszkiem, aż pewnego dnia oświadczył, że więcej nie będzie ich jadł. Dlaczego? Nie wiem dlaczego, on sam tez nie wiedział, po prostu nie i tyle. Która z nas tego nie zna, drogie mamy? Podobnie rzecz wyglądała z wyjściami z domu – niekiedy rano byłam już spóźniona do pracy i chciałam tylko bezpiecznie dowieść dziecko do przedszkola. Jak na złość często mój synek wtedy stwierdzał, że buty mu nie pasują, że spodnie nie te, a ulubione skarpetki zostały w szufladzie jego dziecięcego pokoju. Psychologowie mają swoje określenie na takie zachowania: bunt dwulatka. Brzmi groźnie, ale chodzi przede wszystkim o podkreślanie przez dziecko swojej tożsamości, która z każdym miesiącem daje o sobie bardziej znać, https://******.**. poprzez kwestionowanie utartych zwyczajów i rytuałów. Podobnie sprawa ma się u Tupcia Chrupcia, gdy mała myszka nie chce już jeść ulubionych warzyw na obiad, chodzić do przedszkola gdzie lubiła się bawić z kolegami, czy też spędzić weekend z ukochanymi dziadkami. Za każdym razem historia o Tupcio Chrupcio wygląda podobnie — tytułowy bohater sprawdza, gdzie lezą granice i próbuje je przekraczać, rodzice Chrupciowi tłumacza swojemu synkowi co wolno, a czego nie, a finał historii jest szczęśliwy i mała myszka wyciąga wnioski na przyszłość ze swoich perypetii. Eliza Piotrowska pozwala dzieciom uczyć się poprzez naśladowanie Tupcia Chrupcia i zostawia w tym zakresie przestrzeń dla rodziców, aby poinstruowali swoje dziecko, jakie zasady i reguły panują w naszych domach. Autorka nie przedstawia uniwersalnego morału dla swoich bajek, raczej sygnalizuje dzieciom gdzie leżą granice i pozostawia rodzicom rozmowę o tym z maluchem. Służą temu również pytania umieszczone na pierwszej stronie każdej z bajek: jest ich pięć i nawiązują one do treści przeczytanej bajki ?. &nbsp;<br><br>Nie samymi książkami dziecko żyje, a nawet najpiękniejsze opowieści bez kolorowych ilustracji szybko się znudzą maluchowi, prawda? Wydawnictwo Wilga, które od lat wydaje książki z Tupciem Chrupciem w roli głównej, współpracuje z włoskim grafikiem, Marco Campanellą w zakresie ilustracji widocznych w książkach Elizy Piotrowskiej. Campanella prezentuje delikatne obrazki, które „nie krzyczą” do dziecka, nie rozpraszają jego uwagi, zamiast tego znakomicie uzupełniają przedstawioną w bajce treść. Są to moim zdaniem jedne z najładniejszych ilustracji w bajkach dla dzieci, szczególnie do trzeciego roku życia. Jako ciekawostkę powiem, że ten sam grafik współpracuje obecnie z TVP przy realizacji serialu animowanego dla dzieci, opartego o książki Elizy Piotrowskiej ?. &nbsp;<br><br>Znamy w naszym domu książki i serial animowany z małą myszką w roli głównej, a serię z Tupciem Chrupciem znakomicie uzupełniają kolorowanki, przedstawiające gry i zabawy dla najmłodszych. „Tupcio Chrupcio. Moja ulubiona kolorowanka” zawiera w sobie kolorowe farbki, które przydarza się do uzupełniania konturów postaci znanych z książek Elizy Piotrowskiej. Małe ostrzeżenie, dziecko trudno oderwać od kolorowania! ? &nbsp;</p>

<p>Wczoraj przyszedł do nas kurier z paczką i moja córka od samego rana czekała w drzwiach na kolejne opowieści ze swoim mysim bohaterem w roli głównej. Szczególnie że tym razem zamówiłam trzy kolorowanki, aby moje dziecko miało co robić w deszczowe, listopadowe dni. O chorobę w tym czasie wyjątkowo łatwo, Lila chodzi do przedszkola i co raz więcej maluchów łapie grypę, a kolorowanka z ulubioną postacią z bajek może uczynić kolorowymi nawet najbardziej pochmurne dni ? &nbsp;</p><p>„Tupcio Chrupcio. Moja ulubiona kolorowanka” to niewielka książeczka, kryjąca w sobie jednak wielką moc! W środku znajdziecie gry i zabawy oraz możliwość wypełniania konturów kolejnych postaci kolorami farbek dołączonych do kolorowanki. Podobna rozrywka zapewnia maluchowi frajdę, rozwija też jego umiejętności manualne, sprzyja również odkrywaniu własnej wyobraźni. Znajomość bajek z Tupciem Chrupciem nie jest konieczna dla czerpania radości z kolorowanki, niemniej możliwość kolorowania ulubionych postaci tę zabawę tylko wzmaga i czyni przyjemniejszą ? Zresztą które dziecko nie zna Tupcia Chrupcia? Można o nim usłyszeć na placu zabaw, w przedszkolu czy trafić na tytułowego bohatera w bajkach animowanych, realizowanych na podstawie książek Elizy Piotrowskiej. Wspomniany serial można oglądać na TVP, widziałam również, że na skupszopie można trafić na bajki z dołączoną płytą DVD, prezentującą wybrane odcinki serialu animowanego. Przede wszystkim polecam jednak bajki w wydaniu książkowym, bo to one niosą za sobą szczególną, edukacyjną treść i ułatwiają najmłodszym czytelnikom odnalezienie się w szybko zmieniającym się dla nich świecie &nbsp;?<br><br>Tupcio Chrupcio to jedna z najlepszych pozycji dla dzieci w wieku do trzech lat. Jest to również bajka bezpieczna dla najmłodszych, promująca zdrowe postawy wśród naszych maluchów ?</p>