Srebrne skrzydła

UWAGA! NIE CZYTAĆ, JEŚLI NIE ZNASZ PIERWSZEJ CZĘŚCI PT. "ZŁOTA KLATKA"

Czytanie tej książki w gruncie rzeczy sprawiało mi przyjemność. To trudne psychologiczne studium kobiety, która w młodości była wielokrotnie gwałcona przez swojego ojca i brata. Jej mama była również ofiarą przemocy ze strony męża. Faye nie mogła tego zdzierżyć i obserwować jak jej mama stopniowo traci w oczach, coś co można nazwać wolą życia. Postanowiła zająć się tą sprawą i jednocześnie zemścić się na ojcu. Sprawiła, że jej matka zniknęła i upozorowała jej zabójstwo z rąk męża. Z powodzeniem. Ojciec trafił do więzienia.

Jakiś czas później, Faye spotkała na uczelni Jacka. Pokochali się, pobrali się i spłodzili córkę. Niestety historia lubi się powtarzać (a może podświadomie lgniemy do podobnych partnerów jak nasi rodzice) i te same rzeczy, które przytrafiały się jej matce, zaczęły towarzyszyć również jej. Przemoc to raz, ale nagie zdjęcia ich dziecka na laptopie Jacka sprawiły, że Faye zdecydowała się usunąć męża ze swojego życia. Upozorowała zabójstwo córki przez Jacka. Znów z powodzeniem, a ten trafił na długie lata do więzienia.

Powieść rozpoczyna się od wysokiego c, gdyż dowiadujemy się, że dwóch więźniów ucieka z transportu więziennego i jest na wolności w Szwecji. Nie trzeba być bystrzakiem, aby domyślić się, że jednym z nich był mąż Faye. Cóż w takiej sytuacji mógłby chcieć zrobić taki facet jak Faye?

Problemy głównej bohaterki nie dotyczą wyłącznie ucieczki Jacka, ale również tego, że ktoś wyprzedaje akcje jej firmy do takiego poziomu, że odbiera jej własność. Problemy zaczynają się niepokojąco piętrzyć na głowie Faye. Podczas jej pobytu w Sztokholmie na spotkaniach biznesowych, zwraca się do niej detektyw, który chce z nią porozmawiać o nocy "śmierci" jej córki.

"Srebrne skrzydła" nie są typowym thrillerem, które zwykłam czytać. W treści jest naprawdę sporo opowieści o wspólnych chwilach Faye z córką i matką we Włoszech, w których ukryła pozornie nieżyjące już kobiety. Ponadto, mamy do czynienia z rozdziałami z przeszłości, a następnie z teraźniejszości. Faye to bohaterka twarda jak skała. Nie da ze sobą igrać i stawi czoła każdemu zagrożeniu. "Srebrne skrzydła" zawierają kilka odważnych scen, jako że Faye nie stroni od partnerów seksualnych. Na samym końcu powieści mamy symboliczny moment, który pięknie wieńczy całą historię, ale nie chce zdradzać o co dokładnie chodzi.

W każdym razie, zarówno "Złota klatka", jak i "Srebrne skrzydła, są powieściami pięknymi i brutalnymi. Wywołują u czytelników różne reakcje, a działania bohaterki mogą być źródłem dłuugich rozmów. Ciekawa jestem, czy Camilla Läckberg podejmie się kontynuacji.

UWAGA! NIE CZYTAĆ, JEŚLI NIE ZNASZ PIERWSZEJ CZĘŚCI PT. "ZŁOTA KLATKA"

Czytanie tej książki w gruncie rzeczy sprawiało mi przyjemność. To trudne psychologiczne studium kobiety, która w młodości była wielokrotnie gwałcona przez swojego ojca i brata. Jej mama była również ofiarą przemocy ze strony męża. Faye nie mogła tego zdzierżyć i obserwować jak jej mama stopniowo traci w oczach, coś co można nazwać wolą życia. Postanowiła zająć się tą sprawą i jednocześnie zemścić się na ojcu. Sprawiła, że jej matka zniknęła i upozorowała jej zabójstwo z rąk męża. Z powodzeniem. Ojciec trafił do więzienia.

Jakiś czas później, Faye spotkała na uczelni Jacka. Pokochali się, pobrali się i spłodzili córkę. Niestety historia lubi się powtarzać (a może podświadomie lgniemy do podobnych partnerów jak nasi rodzice) i te same rzeczy, które przytrafiały się jej matce, zaczęły towarzyszyć również jej. Przemoc to raz, ale nagie zdjęcia ich dziecka na laptopie Jacka sprawiły, że Faye zdecydowała się usunąć męża ze swojego życia. Upozorowała zabójstwo córki przez Jacka. Znów z powodzeniem, a ten trafił na długie lata do więzienia.

Powieść rozpoczyna się od wysokiego c, gdyż dowiadujemy się, że dwóch więźniów ucieka z transportu więziennego i jest na wolności w Szwecji. Nie trzeba być bystrzakiem, aby domyślić się, że jednym z nich był mąż Faye. Cóż w takiej sytuacji mógłby chcieć zrobić taki facet jak Faye?

Problemy głównej bohaterki nie dotyczą wyłącznie ucieczki Jacka, ale również tego, że ktoś wyprzedaje akcje jej firmy do takiego poziomu, że odbiera jej własność. Problemy zaczynają się niepokojąco piętrzyć na głowie Faye. Podczas jej pobytu w Sztokholmie na spotkaniach biznesowych, zwraca się do niej detektyw, który chce z nią porozmawiać o nocy "śmierci" jej córki.

"Srebrne skrzydła" nie są typowym thrillerem, które zwykłam czytać. W treści jest naprawdę sporo opowieści o wspólnych chwilach Faye z córką i matką we Włoszech, w których ukryła pozornie nieżyjące już kobiety. Ponadto, mamy do czynienia z rozdziałami z przeszłości, a następnie z teraźniejszości. Faye to bohaterka twarda jak skała. Nie da ze sobą igrać i stawi czoła każdemu zagrożeniu. "Srebrne skrzydła" zawierają kilka odważnych scen, jako że Faye nie stroni od partnerów seksualnych. Na samym końcu powieści mamy symboliczny moment, który pięknie wieńczy całą historię, ale nie chce zdradzać o co dokładnie chodzi.

W każdym razie, zarówno "Złota klatka", jak i "Srebrne skrzydła, są powieściami pięknymi i brutalnymi. Wywołują u czytelników różne reakcje, a działania bohaterki mogą być źródłem dłuugich rozmów. Ciekawa jestem, czy Camilla Läckberg podejmie się kontynuacji.

"Srebrne skrzydła" - opowieść o kobiecej zemście, zdradzie i kłamstwie. To druga książka z cyklu o Faye, napisanego przez Läckberg, znanej z nieco innych klimatycznie powieści. Pierwsza książka z tej serii to "Złota klatka", która pojawiła się w 2019 roku i dopiero teraz zabrałam się za część numer 2.

Dlaczego w ogóle uważam tę serię za interesującą? Komentarz społeczny na temat sprawiedliwości wymierzanej facetom, znęcającym się nad kobietami, gwałcącymi je, bijącymi je, szantażującymi je. Zemsta zawsze jest czymś intersującym do czytania.

W tej książce jednak, główna bohaterka Faye stała się zbytnio tym, czemu sprzeciwiała się w pierwszej książce. Szczerze mówiąc, nieco mnie rozczarowała, a na domiar złego, niektóre z jej działań wydawały się niespójne charakterem, biorąc pod uwagę to, co przeszła.

"Srebrne skrzydła" są niestety momentami do bólu przewidywalne. Przeczuwałam nadchodzące wydarzenia i krzyczałam w myślach na Faye za jej głupotę. Może to i jest jakiś plus powieści. Nikt nie jest idealny, decyzje denerwują czytelnika i wywołują emocje. No tylko problem w tym, że niektóre poczynania Faye były nieadekwatne do tego, co przeszła. Sprowadza się to do tego, że w pierwszej książce, a także w retrospekcjach , działania Faye są wyjaśnione - można zobaczyć, dlaczego postępuje tak, jak postępuje. Tutaj jednak, ona przechodzi od odwetu i zemsty do bycia po prostu niepodobną do siebie postacią.

"Srebrne skrzydła" nie są tak porywające jak "Złota klatka", ale podobały mi się elementy siostrzane i bliższe poznanie Alice i Ylvy. Dzieciństwo Faye też było ciekawe i smutne.

Rzeczą, która najbardziej mnie denerwowała w tej powieści był sceny seksu. Może niektóre rzeczy po prostu zgubiły się w tłumaczeniu albo Szwedzi są po prostu inni, ale czytało się je chłodno i nie były w ogóle seksowne.

Mimo wszystko podobały mi się znakomite zwroty akcji, a czytając czułam się jak zaczarowana. Zarazem mocna i mroczna, ale chyba pokazuje jak głęboka siła drzemie w kobiecie. Zakończenie było świetne i wszystko wskazuje na to, że nastąpi kontynuacja.

"Czy istnieje człowiek bardziej wolny od tego, który kiedyś żył w niewoli? Bo niby jak rozpoznałby zapach wolności? Jedna osoba może być dla drugiej więzieniem, furia albo pogardą mogą być dla niej kajdanami."

"Srebrne skrzydła" - opowieść o kobiecej zemście, zdradzie i kłamstwie. To druga książka z cyklu o Faye, napisanego przez Läckberg, znanej z nieco innych klimatycznie powieści. Pierwsza książka z tej serii to "Złota klatka", która pojawiła się w 2019 roku i dopiero teraz zabrałam się za część numer 2.

Dlaczego w ogóle uważam tę serię za interesującą? Komentarz społeczny na temat sprawiedliwości wymierzanej facetom, znęcającym się nad kobietami, gwałcącymi je, bijącymi je, szantażującymi je. Zemsta zawsze jest czymś intersującym do czytania.

W tej książce jednak, główna bohaterka Faye stała się zbytnio tym, czemu sprzeciwiała się w pierwszej książce. Szczerze mówiąc, nieco mnie rozczarowała, a na domiar złego, niektóre z jej działań wydawały się niespójne charakterem, biorąc pod uwagę to, co przeszła.

"Srebrne skrzydła" są niestety momentami do bólu przewidywalne. Przeczuwałam nadchodzące wydarzenia i krzyczałam w myślach na Faye za jej głupotę. Może to i jest jakiś plus powieści. Nikt nie jest idealny, decyzje denerwują czytelnika i wywołują emocje. No tylko problem w tym, że niektóre poczynania Faye były nieadekwatne do tego, co przeszła. Sprowadza się to do tego, że w pierwszej książce, a także w retrospekcjach , działania Faye są wyjaśnione - można zobaczyć, dlaczego postępuje tak, jak postępuje. Tutaj jednak, ona przechodzi od odwetu i zemsty do bycia po prostu niepodobną do siebie postacią.

"Srebrne skrzydła" nie są tak porywające jak "Złota klatka", ale podobały mi się elementy siostrzane i bliższe poznanie Alice i Ylvy. Dzieciństwo Faye też było ciekawe i smutne.

Rzeczą, która najbardziej mnie denerwowała w tej powieści był sceny seksu. Może niektóre rzeczy po prostu zgubiły się w tłumaczeniu albo Szwedzi są po prostu inni, ale czytało się je chłodno i nie były w ogóle seksowne.

Mimo wszystko podobały mi się znakomite zwroty akcji, a czytając czułam się jak zaczarowana. Zarazem mocna i mroczna, ale chyba pokazuje jak głęboka siła drzemie w kobiecie. Zakończenie było świetne i wszystko wskazuje na to, że nastąpi kontynuacja.

"Czy istnieje człowiek bardziej wolny od tego, który kiedyś żył w niewoli? Bo niby jak rozpoznałby zapach wolności? Jedna osoba może być dla drugiej więzieniem, furia albo pogardą mogą być dla niej kajdanami."