Śmierć w jej dłoniach

Vesta Gul, po stracie męża, zamieszkała na odludziu ze swoim psem. Pewnego dnia, podczas spaceru po lesie, trafia na zagadkowy liścik, który zaczyna się od słów: „Miała na imię Magda. Nikt nigdy się nie dowie, kto ją zabił. (...) Tu spoczywają jej zwłoki”. Jednak ciała nigdzie nie ma. Vesta, przekonana, że wiadomość była skierowana do niej, postanawia rozwikłać zagadkę tajemniczej Magdy, tworząc dla niej fikcyjne życie, by uniknąć zapomnienia. Historia przybiera nieoczekiwane zwroty, a czytelnik zastanawia się, na ile można wierzyć Vestie – wyjątkowej i niezwykle ekscentrycznej bohaterce. Czy jej żałoba po śmierci Waltera wpędziła ją w szaleństwo? Czy przerwana terapia mogła przyczynić się do jej obsesji, na przykład na punkcie śniadań i późniejszych wizyt w bibliotece? A może za wszystkim stoi jakaś tajemnicza, nadprzyrodzona siła? "Śmierć w jej dłoniach" to kolejne dzieło uznanej autorki Ottessy Moshfegh, znanej z takich powieści jak "Mój rok relaksu i odpoczynku", "Lapvona" oraz "Eileen". Moshfegh, poprzez swoją prowokacyjną narrację, wprowadza czytelników w świat niepowtarzalnej bohaterki. Elementy horroru, czarny humor i napięcie łączą się tutaj, kwestionując naszą wiarę w „obiektywną” prawdę. Moshfegh ponownie ukazuje, jak łatwo ignorujemy to, co istotne, i jakie mogą być tego konsekwencje. Zadaje nam pytania, ile tracimy, unikając prawdy. Rozgłos zyskała dzięki swojemu talentowi do zgłębiania tematów izolacji i wpływu, jaki może mieć ona na ludzką psychikę, co podkreśliło wiele recenzji. "The Washington Independent Review of Books" opisuje jej zdolność do pisania o samotności i jej wynaturzeniach. "The Boston Globe" przyrównuje książkę do satyry i metafikcji kryminalnej, analizując jednocześnie wpływ traumy i proces twórczy. "The Atlantic" natomiast podkreśla jej unikalną zdolność do eksploracji ciemnych zakamarków umysłu, a "The New Yorker" sugeruje, że Moshfegh potrafi obnażyć zarówno swoich bohaterów, jak i czytelników, zostawiając jedynie pustkę.