Przed Adamem

To kolejna książka Jacka Londona, po którą sięgnąłem w ramach mojego maratonu czytelniczego książek tego autora. Do tej pory za każdym razem byłem zadowolony z prozy autora, bardzo podobały mi się "Zew krwi", "Biały kieł" i "Martin Eden". Byłem więc ciekaw jak podejdzie mi "Przed Adamem" - książka, którą uważa się za bardzo wyróżniającą się wśród pozostałych książek autora. Jednak zaintrygował mnie pomysł. Historia młodego chłopaka, który w nocnych snach widzi wizję swojego ludzkiego przodka, który walczy o przetrwanie? Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto uważa ten pomysł za mało oryginalny i nudny :). Fabuła trochę przypomina pierwszy akt "2001: Odysei Kosmicznej" w reżyserii Kubricka i mam nawet takie poczucie, że on i Arthur C. Clarke mogli inspirować się tym opowiadaniem, przy opracowywaniu scenariusza do tego filmu.
"Przed Adamem" nie jest może tak atrakcyjną opowieścią jak inne pozycje Jacka Londona. Pierwszoosobowa narracja jest tutaj bardzo poszatkowana, na dodatek język utworu jest mocno stylizowany na styl biblijny (ale może to być poniekąd wina tłumaczenia). Bohater wydaje się też mniej sympatyczny niż Buck z "Zewu Krwi" czy Biały Kieł, choć wszystkie te trzy postacie łączy pewna dzikość. Jest to też książka dużo bardziej brutalna niż pozostałe dzieła Londona, efektem czego jest opowieść, która sprawia wrażenie dość mrocznej, mimo że skupia się na niebezpieczeństwie w ciągu dnia.
Cały pomysł mocno trąci twórczością Edgara Allana Poe, ponieważ mamy tutaj pewien rodzaj psychodramy, jesteśmy przenoszeni do koszmarnych wspomnień bohatera z czasów pierwotnych. Chociaż historia zawiera antagonistę, romans i poczucie moralności, małpie zachowanie utrudnia nawiązanie kontaktu z głównymi bohaterami, ciężko jest się z nimi utożsamiać.
Bardzo doceniam, że London nie próbował złagodzić tej historii i dostajemy przykład książki, która jest dość nieprzyjemna w odbierze. Po latach, dużo się w tej książce zestarzało, m.in. przez to co wiemy współcześnie o przodkach ludzkości, ale trudno nie uchylić kapelusza przed odważnym pomysłem, który London zrealizował w "Przed Adamem". Jest to książka jedyna w swoim rodzaju, unikat, który zdecydowanie warto poznać. Niestety, tak jak inne książki Londona (nie będące "Zewem Krwi" i "Białym Kłem"), i ta pozostaje całkowicie nieznana szerszemu gronu miłośników książek. Polecam zapoznać się z dziełami tego autora, ponieważ był on zdecydowanie jednym z najciekawszych pisarzy w dziejach świata.

To kolejna książka Jacka Londona, po którą sięgnąłem w ramach mojego maratonu czytelniczego książek tego autora. Do tej pory za każdym razem byłem zadowolony z prozy autora, bardzo podobały mi się "Zew krwi", "Biały kieł" i "Martin Eden". Byłem więc ciekaw jak podejdzie mi "Przed Adamem" - książka, którą uważa się za bardzo wyróżniającą się wśród pozostałych książek autora. Jednak zaintrygował mnie pomysł. Historia młodego chłopaka, który w nocnych snach widzi wizję swojego ludzkiego przodka, który walczy o przetrwanie? Niech pierwszy rzuci kamieniem ten, kto uważa ten pomysł za mało oryginalny i nudny :). Fabuła trochę przypomina pierwszy akt "2001: Odysei Kosmicznej" w reżyserii Kubricka i mam nawet takie poczucie, że on i Arthur C. Clarke mogli inspirować się tym opowiadaniem, przy opracowywaniu scenariusza do tego filmu.
"Przed Adamem" nie jest może tak atrakcyjną opowieścią jak inne pozycje Jacka Londona. Pierwszoosobowa narracja jest tutaj bardzo poszatkowana, na dodatek język utworu jest mocno stylizowany na styl biblijny (ale może to być poniekąd wina tłumaczenia). Bohater wydaje się też mniej sympatyczny niż Buck z "Zewu Krwi" czy Biały Kieł, choć wszystkie te trzy postacie łączy pewna dzikość. Jest to też książka dużo bardziej brutalna niż pozostałe dzieła Londona, efektem czego jest opowieść, która sprawia wrażenie dość mrocznej, mimo że skupia się na niebezpieczeństwie w ciągu dnia.
Cały pomysł mocno trąci twórczością Edgara Allana Poe, ponieważ mamy tutaj pewien rodzaj psychodramy, jesteśmy przenoszeni do koszmarnych wspomnień bohatera z czasów pierwotnych. Chociaż historia zawiera antagonistę, romans i poczucie moralności, małpie zachowanie utrudnia nawiązanie kontaktu z głównymi bohaterami, ciężko jest się z nimi utożsamiać.
Bardzo doceniam, że London nie próbował złagodzić tej historii i dostajemy przykład książki, która jest dość nieprzyjemna w odbierze. Po latach, dużo się w tej książce zestarzało, m.in. przez to co wiemy współcześnie o przodkach ludzkości, ale trudno nie uchylić kapelusza przed odważnym pomysłem, który London zrealizował w "Przed Adamem". Jest to książka jedyna w swoim rodzaju, unikat, który zdecydowanie warto poznać. Niestety, tak jak inne książki Londona (nie będące "Zewem Krwi" i "Białym Kłem"), i ta pozostaje całkowicie nieznana szerszemu gronu miłośników książek. Polecam zapoznać się z dziełami tego autora, ponieważ był on zdecydowanie jednym z najciekawszych pisarzy w dziejach świata.

"Przed Adamem" Jacka Londona to krótka powieść opowiadająca o jaskiniowcu, Wielkim Zębie, i jego doświadczeniach sprzed wielu wielu lat. Jest on członkiem plemienia zwanego Ludem, którego członkowie ewolucyjnie znajdują się pomiędzy małpą a człowiekiem. Ludzie Ognia, sąsiednie plemię, jest grupą dużo bardziej zaawansowaną technologicznie, posiadającą łuki i strzały, ogień i mniej małpią budowę twarzy.
Głównym tematem tej książki jest to, że tylko najsilniejsze i najbardziej zaawansowane ewolucyjnie plemię odniesie sukces. Główny bohater dokonuje odkryć technologicznych, które pozwalają mu lepiej unikać dzikich zwierząt, jak również zbierać zasoby bardziej efektywnie. Tylko dzięki wyuczonej umiejętności pływania i korzystania z drewnianych tratw Wielki Ząb ucieka przed niebezpieczeństwem. Przewaga Ludów Ognia prowadzi do ich dominacji i niemal całkowitego zniszczenia pozostałych plemion. Ich wyższość polega też na zachowaniu grupowym i ekspansji, która prowadzi do ataku na plemię Wielkiego Zęba. Ten atak był konieczny z powodu wzrostu ich populacji. Ujawnia to kluczowy punkt dotyczący historii ludzkości: najsilniejsi duchem i technologią będą militarnie i terytorialnie dominować nad słabszymi grupami. Do wojen toczonych między nimi często dochodziło z powodu wzrostu populacji, co nadwyrężało nośność danego terytorium i tworzyło potrzebę ekspansji terytorialnej - ekspansji na ziemie innych plemion.
Bardzo interesująca powieść z wieloma ciekawymi przemyśleniami. Myślę, że niektóre "domysły" Jacka Londona wyprzedziły mocno swoje czasy, a niektóre straciły na aktualności, przez co czyta się tą książkę raczej jak ciekawy "dokument swoich czasów". Widać u autora fascynację teoriami Darwina i tematem relacji kultura-natura, który badał już we wcześniejszych swoich powieściach takich jak "Zew Krwi". "Przed Adamem" czyta się świetnie pomimo wielu lat od publikacji tej książki (obecnie ma ona 116 lat). Podobał mi się również pomysł, by historię opowiedzieć z perspektywy człowieka "współczesnego", który otrzymuje wizje tego co się dzieje w snach. To dodało sporo głębi fabule i poruszyło mnie do refleksji - czy my tak naprawdę tak bardzo zmieniliśmy się na przestrzeni lat? A biorąc pod uwagę, że w naszym sąsiedztwie nie tak dawno temu wybuchła wojna, która nie ma najmniejszego sensu oprócz pokazania dominacji jednego człowieka nad całym narodem, odpowiedź nasuwa się sama.

"Przed Adamem" Jacka Londona to krótka powieść opowiadająca o jaskiniowcu, Wielkim Zębie, i jego doświadczeniach sprzed wielu wielu lat. Jest on członkiem plemienia zwanego Ludem, którego członkowie ewolucyjnie znajdują się pomiędzy małpą a człowiekiem. Ludzie Ognia, sąsiednie plemię, jest grupą dużo bardziej zaawansowaną technologicznie, posiadającą łuki i strzały, ogień i mniej małpią budowę twarzy.
Głównym tematem tej książki jest to, że tylko najsilniejsze i najbardziej zaawansowane ewolucyjnie plemię odniesie sukces. Główny bohater dokonuje odkryć technologicznych, które pozwalają mu lepiej unikać dzikich zwierząt, jak również zbierać zasoby bardziej efektywnie. Tylko dzięki wyuczonej umiejętności pływania i korzystania z drewnianych tratw Wielki Ząb ucieka przed niebezpieczeństwem. Przewaga Ludów Ognia prowadzi do ich dominacji i niemal całkowitego zniszczenia pozostałych plemion. Ich wyższość polega też na zachowaniu grupowym i ekspansji, która prowadzi do ataku na plemię Wielkiego Zęba. Ten atak był konieczny z powodu wzrostu ich populacji. Ujawnia to kluczowy punkt dotyczący historii ludzkości: najsilniejsi duchem i technologią będą militarnie i terytorialnie dominować nad słabszymi grupami. Do wojen toczonych między nimi często dochodziło z powodu wzrostu populacji, co nadwyrężało nośność danego terytorium i tworzyło potrzebę ekspansji terytorialnej - ekspansji na ziemie innych plemion.
Bardzo interesująca powieść z wieloma ciekawymi przemyśleniami. Myślę, że niektóre "domysły" Jacka Londona wyprzedziły mocno swoje czasy, a niektóre straciły na aktualności, przez co czyta się tą książkę raczej jak ciekawy "dokument swoich czasów". Widać u autora fascynację teoriami Darwina i tematem relacji kultura-natura, który badał już we wcześniejszych swoich powieściach takich jak "Zew Krwi". "Przed Adamem" czyta się świetnie pomimo wielu lat od publikacji tej książki (obecnie ma ona 116 lat). Podobał mi się również pomysł, by historię opowiedzieć z perspektywy człowieka "współczesnego", który otrzymuje wizje tego co się dzieje w snach. To dodało sporo głębi fabule i poruszyło mnie do refleksji - czy my tak naprawdę tak bardzo zmieniliśmy się na przestrzeni lat? A biorąc pod uwagę, że w naszym sąsiedztwie nie tak dawno temu wybuchła wojna, która nie ma najmniejszego sensu oprócz pokazania dominacji jednego człowieka nad całym narodem, odpowiedź nasuwa się sama.