Przebierańcy w nicości

Piotr Paziński, zafascynowany malarstwem Witolda Wojtkiewicza, stworzył książkę pełną pasji i zaangażowania, która odkrywa tajemnice sztuki jednego z najwybitniejszych polskich malarzy modernizmu. Wojtkiewicz, żyjący w latach 1879-1909, w swych pracach uchwycił ulotność i absurd ludzkiego istnienia, związane z jego własnym doświadczeniem choroby serca i niepewność co do przyszłości jego twórczości. Jego dzieła, pełne magicznych scen rodzajowych, często podejmowały tematy takie jak dzieciństwo, teatr, szaleństwo i śmierć.

Książka "Przebierańcy w nicości" jest próbą nowego spojrzenia na twórczość Wojtkiewicza. Paziński, proponując świeże interpretacje, bada związki między jego sztuką a refleksjami znanych ekspertów, takich jak Jerzy Ficowski i Wiesław Juszczak. Dzieli swoje rozważania na dwie części – Arkadia i Arlekinada – i prowadzi intelektualny dialog z myślami tych wybitnych znawców. Tytuł książki jest inspirowany słowami Wisławy Szymborskiej, wprowadzając dodatkowy poetycki wymiar do analizy prac Wojtkiewicza.