Podróż po Ameryce

Włochy mogą się poszczycić własnym mistrzem literackiego reportażu. Takim talentem jest Oriana Fallaci, która swoją zdolnością pisarską zasłynęła książką "Podróż do Ameryki". Fallaci, określana mianem włoskiego odpowiednika Toma Wolfe’a czy Huntera Thompsona, w niezwykle zajmujący sposób opisuje społeczne zjawiska, nadając im wymiar literacki.

Pierwsze spotkanie Fallaci z Nowym Jorkiem miało miejsce w 1955 roku. Dziesięć lat później zdecydowała się osiedlić w Stanach Zjednoczonych. Dla "L’Europeo" snuła wtedy opowieści o życiu codziennym w kraju, którego realia były dla niej często "monstrualnie" różne od włoskich.

Jej narracja swobodnie miesza luźne rozmowy podczas hollywoodzkich bankietów z obrazami amerykańskiej młodzieży, relacjami z politycznych i społecznych przemian, spotkaniem z Pasolinim w Nowym Jorku, aż po podróże ze Shirley McLaine. Przepych luksusowych hoteli z Las Vegas kontrastuje z pustką opuszczonych miast, traktowanych jak porzucona irytująca kochanka. W tekstach Fallaci odzwierciedla się poszukiwanie sekretu narodu, który nieustannie zmienia środowisko, łatwo zostawiając za sobą wszystko – od rodziny po krajobrazy. Pomimo tego kapryśnego charakteru Ameryka fascynuje swoją energią, którą Fallaci przekazuje w sposób, który pozwala czytelnikom poczuć głęboką, poetycką więź autorki z jej przyszłą drugą ojczyzną.