Ploso

Książka Joanny Roszak nosi tytuł odnoszący się do spokojnego miejsca w rzece — ploso, które tworzy się między bystrzami. To miejsce, gdzie woda płynie wolniej, stanowi metaforę dla poezji zawartej w tym tomie. Wiersze Roszak emanują spokojem i skupieniem, rozwijają się w pobliżu miejsc i sytuacji ulegających rozpadowi, jednocześnie próbując znaleźć równowagę i wewnętrzny spokój. Autorka prowadzi czytelnika przez przestrzenie zdominowane przez wodę, drzewa oraz ciche zwierzęta, kreując poezję kontrastującą z chaosem i destrukcją. Jej dzieła, choć skondensowane w formie, niosą ze sobą potężną siłę odpowiedzi na otaczający świat.