O apokalipsie

Apokalupto to wyraz, który trafnie oddaje sens hebrajskiego słowa gala. Oznacza wyjawianie, odkrywanie i ujawnianie różnych rzeczy, zarówno tych cielesnych, jak i magicznych lub sekretnych. Apokalupto można interpretować jako ujawnienie czegoś ukrytego, co wcześniej pozostawało tajemnicą, a co może, lecz nie musi, być wyeksponowane na światło dzienne. Istnieje pojęcie apokekalummenoi logoi, które odnosi się do sporadycznych komentarzy, stanowiących element tajemnicy lub dyskrecji. Zastanawiałem się nad zgłębieniem różnych znaczeń związanych z hebrajskim gala, przy okazji analizując greckie kolumny i ich kulturę. Ich tajemnice można porównać do galaktyki pod Drogą Mleczną, której konstelacje ostatnio przykuwają moją uwagę. Ciekawym odkryciem byłoby porównanie tych znaczeń do zapisów na kamiennych tablicach, cylindrach czy pergaminach, co ilustruje koncepcję obnażenia [mise a nu]. Ten sposób ujawnienia, związany z apokaliptycznym odkryciem skrywanego ciała czy aktu, jest bardziej poważny i często niebezpieczny, niż mogą sugerować jego dalsze konsekwencje. Jacques Derrida (1930–2004) to francuski filozof i pisarz, znany jako twórca dekonstrukcji - podejścia rozwiniętego z interpretacji prac takich myślicieli jak Heidegger czy Foucault. W swojej karierze opublikował trzy wpływowe książki: "O gramatologii", "Głos i fenomen" oraz "Pismo i różnicę". Dzięki nim dekonstrukcja zyskała znaczne zainteresowanie, szczególnie w Stanach Zjednoczonych, prowadząc do jej instytucjonalizacji. Derrida napisał ponad 60 książek, w tym "Ostrogi. Style Nietzschego", "Podzwonne (Glas)", "Widma Marksa", "La carte Postale" i "Adieu", które przyciągnęły zarówno podziw, jak i krytykę. W 1997 roku otrzymał doktorat honoris causa Uniwersytetu Śląskiego.