Nudne wiersze

Zapraszam do niezwykłej podróży, która zaczyna się w najmniejszym teatrze na świecie, gdzie śpiewanie w chórze przy murze berlińskim przestaje mieć znaczenie, gdyż jedyną pułapką jest monotonia, a prawdziwe piękno kryje się w ulotnych momentach. Tymczasem nad Krakowskim Przedmieściem najsilniej błyszczy gwiazda Narcyz, a miejscowy komisariat policji zmaga się z niecodziennymi trudnościami. Wkraczając w ten świat, natkniemy się na proste rozmowy i lekkie przekomarzania, które rodzą się spontanicznie. Gdy nasze drogi się rozejdą, stanie się jasne, że nikt na nikogo nie czeka — wszyscy jesteśmy wciągnięci w wir życia. Jednak pozostaje nam wiara, że na wszystko przyjdzie czas, i dlatego życzymy Drogiemu Czytelnikowi pięknych snów, słów niosących skrzydła oraz mądrości w sowach.