Niewidzialne miasta

Do cesarskiego dworu Kubłaj-chana, znanego z linii Czyngis-chana i będącego pierwszym mongolskim władcą na chińskiej ziemi, przybywa słynny wenecki podróżnik Marco Polo. Przekazując swoje opowieści o ogromie cesarstwa, Marco pokonuje bariery językowe za pomocą gestykulacji, zagadek oraz przedmiotów z odległych zakątków imperium. Po znalezieniu wspólnego języka, snuje przed władcą historie o 55 miastach, każde o kobiecym imieniu, gdzie to, co widzialne, ukrywa to, co niewidoczne dla oczu. Miasta te są metaforą życia i śmierci, każdemu przypisano szczególną rolę. Italio Calvino, z mistrzowską precyzją opisu i poetycką głębią, wciąga czytelnika w subtelną intelektualną grę, gdzie poezja przeplata się z matematyczną logiką. Miasta te zostały podzielone na jedenaście kategorii tematycznych, każda obejmuje pięć miast, tworząc układ harmonijny w swej matematycznej konstrukcji, opartej na zasadach oulipijskich. W tej surowej strukturze poruszamy się w przód i w tył pomiędzy grupami miast. Centralnym punktem macierzy jest miasto Baucis, które nadaje strukturze symetrię po obrocie o 180 stopni. "Niewidzialne miasta" są uznawane za jedno z kluczowych dzieł eksplorujących literackie możliwości, imponują wszechstronnością mimo swojej zwięzłości. Dzieło Calvina zainspirowało nie tylko literatów, lecz także artystów, malarzy i muzyków.