Nasz biedny Fiedia. Kobiety i Dostojewski

Opowieści Fiodora Dostojewskiego często przedstawiają dramaty mężczyzn, w których kobiety pełnią jedynie rolę drugoplanową. Jednak w rzeczywistości życie pisarza było zdeterminowane przez kobiety, które nie tylko były dla niego najważniejsze, ale i nieodzowne do twórczego istnienia. Od młodzieńczych lat towarzyszyła mu matka, która cierpliwie znosiła kaprysy i zazdrość swojego męża, a później pierwsza żona, Maria, zmagająca się z chorobą gruźlicy i emocjonalnymi huśtawkami. Nie można zapomnieć o Polinie, kontrowersyjnej kochance, którą uwiecznił w powieści "Gracz," oraz Ani, drugiej żonie. To ona wytrwale trwała u jego boku, znosząc jego pasję do hazardu i wszelkie upokorzenia. Chociaż te kobiety odegrały kluczowe role w jego życiu, było ich więcej, a każda z nich odcisnęła swoje piętno na postaciach kobiecych w jego utworach. Dostojewski, mistrz psychologii i zawiłości ludzkiej duszy, oczekiwał od kobiet w swoim życiu poświęcenia i zrozumienia, oferując w zamian emocjonalne zawirowania. Kiedy oświadczył się Annie Korwin-Krukowskiej, szybko zdała sobie sprawę z jego żądań: jego żona powinna całkowicie oddać się jemu i być skupiona wyłącznie na nim, czego ona nie potrafiła zaakceptować, gdyż pragnęła także żyć własnym życiem.

"Nasz biedny Fiedia" to fascynujące i gorzkie zagłębienie w rolę kobiet w życiu tego wybitnego pisarza, będące jednocześnie kluczem do nowego spojrzenia na jego dzieła. Książka ta ukazuje także pierwsze rosyjskie emancypantki, które były bliskie sercu Dostojewskiego, a ich wpływ na jego życie i twórczość był nieoceniony.