Liście na wietrze. Wspomnienia dziewczynki deportowanej na Wschód 1940-1946

Książka jest pamiętnikiem autorki, która jako siedmioletnia dziewczynka wraz z rodziną, obejmującą rodziców i czworo rodzeństwa, została deportowana na Archangielszczyznę. Ich podróż rozpoczęła się 10 lutego 1940 roku, kiedy to zostali przymusowo przesiedleni z Osady Ostrowskiej koło Beresteczka na Wołyniu. Ojciec autorki otrzymał tam ziemię za swój udział w wojnie polsko-bolszewickiej w 1920 roku. Relacja przedstawia życie na wschodnich Kresach tuż przed wybuchem II wojny światowej, a także dramatyczne przeżycia związane z deportacją, trudności przetrwania oraz przeżycia związane z pobytem w radzieckim domu dziecka. Ta wzruszająca opowieść ukazuje historię dziewczynki porwanej przez wojenne zawieruchy niczym liść niesiony wiatrem.