Osaczona

<p>Tess Gerritsen pisze niezmiennie dobre książki. Jednak dla mnie to, jak dobre są, różni się w zależności od tematyki i gatunku, jaki podejmuje ta autorka. “Osaczona” należy do kategorii romantycznych thrillerów, która jest moją najmniej ulubionym gatunkiem w jej twórczości. Nie zrozumcie mnie źle, nadal lubię te książki, ale zdecydowanie cierpi na tym aspekt thrillerowy, który zdecydowanie jest tym, dlaczego sięgam po jej książki w pierwszej kolejności.</p><p>Jeśli jesteście fanami całej twórczości Gerritsen - a przez to rozumiem, że czytaliście również rzeczy, które pisała też na początku lat dziewięćdziesiątych, a nie tylko książki z serii “Rizzoli i Isles” - to oczywiście warto dać szansę “Osaczonej”. Jestem pewna, że będziecie z tej książki zadowoleni. Jeśli zaś lubicie tylko jej thrillery medyczne, szykujcie się na szok i zupełnie inną historię. Poznacie jednak po kilku cechach charakterystycznych, że w sumie ta książka ma wiele wspólnego z tym, jak przeważnie pisze swe powieści Gerritsen.&nbsp;</p><p>We wszystkich jej książkach jest wątek tajemnicy, który poprowadzony jest w sposób spójny. Myślę przez to, że zawsze jest to historia, w której pewne fakty pozostają ukryte, ale zawsze są na wyciągnięcie ręki czytelnika. Nie jest tak, że rozwiązanie “spada z nieba” - zawsze jest logiczne i wynikające z poprzedniej treści. Napięcie budowane jest konsekwentnie przez całą treść i nie ma momentów, kiedy byłoby tak, że nie dzieje się nic.</p><p>Tym razem opowieść obraca się wokół wątku nieprawidłowego oskarżenia. Główna bohaterka zostaje fałszywie oskarżona o zamordowanie swojego kochanka. Oczywiście nie zrobiła tego i wiemy to od samego początku - ale nikt nie wierzy w jej słowa. Co więcej, wydaje się, że ludzie starają się uczynić ją jak najbardziej winną, rzucając w jej kierunku coraz więcej obciążających dowodów. Z kolei główny bohater chce się dowiedzieć, co naprawdę stało się z jego bratem. Dlaczego ta kobieta go zabiła? Czy rzeczywiście to ona jest winna? Czy wierzy w jej wyznanie niewinności, czy nie, wydaje się, że jest ona jedynym sposobem na uzyskanie odpowiedzi. Tak więc, zaczyna z nią pracować... i jak można się spodziewać, romans wkracza, mimo że oboje wydają się być sobie przeciwni.</p><p>Jest to fabuła, która już wielokrotnie pojawiała się na kartach powieści, ale w rękach Gerritsen wszystko wydaje się być świeże i absolutnie fantastycznie prowadzone. Chociaż momentami jest to historia przewidywalna, to z pewnością jest to interesująca lektura.</p><p>Ogólnie rzecz biorąc, nadal nie jest to jednak książka, którą uznałabym za wybitną. “Osaczona” to po prostu dobre czytadło na lekką lekturę, ale autorka nie odkrywa w niej Ameryki. Jeśli liczycie na coś więcej, to niestety się zawiedziecie. Ale ja mimo wszystko ze swojej strony polecam tę książkę, zwłaszcza jeśli jesteście fanami Tess Gerritsen.</p>

Tess Gerritsen pisze niezmiennie dobre książki. Dla mnie jednak to, czy są one dobre, zależy od epoki, z której pochodzą. "Osaczona" należy do gatunku, który można byłoby określić mianem thrillera romantycznego, który jest moim najmniej lubianym w jej twórczości. Nie zrozumcie mnie źle, książki należące do tej kategorii są nadal dobre, ale jest w nich zdecydowanie za dużo romantyzmu (no wow, czego się można było spodziewać? :D). Jeśli jesteście fanami całej twórczości Gerritsen - to znaczy, że czytaliście jej książki z początku lat dziewięćdziesiątych, a nie tylko te z serii Rizzoli i Isles - to koniecznie spróbujcie "Osaczonej". Jestem pewna, że ją pokochacie, na swój sposób, tak jak ja to zrobiłam. Jeśli jednak czytaliście tylko thrillery kryminalne tej autorki, pamiętajcie, że w tych książkach otrzymacie coś zupełnie innego.<br> <br> We wszystkich książkach tej autorki jest konsekwentnie obecna tajemnica. Zawsze próbujesz odkryć jakieś ukryte fakty. Natomiast w przypadku thrillerów romantycznych mamy z góry ustalone zakończenie na wiele sposobów. Pojawia się główny mężczyzna. Masz główną kobietę. Wiesz, że razem będą szczęśliwi. Dla mnie to rujnuje kilka aspektów opowieści, a uwaga skupia się na tworzeniu związku między tymi dwojgiem. Dlaczego ten związek musi powstać? Ponieważ mamy konsekwentną nienawiść początkową głównego bohatera. Sam aspekt thrillera jest wspaniały.<br> <br> Tym razem opowieść w "Osaczonej" obraca się wokół sprawy omyłkowej winy. Nasza główna bohaterka zostaje oskarżona o zamordowanie swojego kochanka. Nie zrobiła tego, oczywiście, wiemy to od początku - ale nikt nie chce uwierzyć w jej słowa. Co więcej, można odnieść wrażenie, że ludzie starają się uczynić ją jak najbardziej winną, podrzucając jej coraz więcej obciążających dowodów. Nasz główny bohater chce się dowiedzieć, co naprawdę stało się z jego bratem. Dlaczego ta kobieta go zabiła? Czy to rzeczywiście ona jest winna? Niezależnie od tego, czy wierzy w jej niewinność, czy też nie, wydaje się, że tylko ona może dać mu odpowiedź. Zaczyna więc z nią pracować... i jak można się spodziewać, zaczyna się romans, mimo że wszyscy wiedzą, że tak nie można. Jest to fabuła, która już istnieje w tym gatunku, ale u Gerritsen trzyma czytelnika w napięciu przez cały czas. Choć niektóre wątki są przewidywalne, to z pewnością jest to interesująca lektura.

Ogólnie jestem olbrzymią fanką cyklu z Rizzoli oraz Isles, więc sięgnięcie po "Osaczoną" Gerritsen było łatwym wyborem. Cieszę się, że mogłam sięgnąć po kolejną książkę tej autorki. O czym więc tym razem napisała Pani Tess?<br> <br> Miranda Wood była wreszcie zadowolona, gdy po okropnych kilku tygodniach, wreszcie rzuciła pracę i zerwała z żonatym kochankiem. Postanowiła opuścić wyspę, zacząć wszystko od nowa, z nową pracą i nowym domem. Aż do nocy, kiedy to zadzwonił do niej Richard, który chciał się z nią zobaczyć, nie wierząc, że ona naprawdę może go zostawić. Przyjechał do jej domu, a ona nie chciała go widzieć. Poszła więc na długi spacer, posiedziała nad wodą, a potem powoli wróciła do domu. Kiedy zobaczyła, że samochód Richarda wciąż tam stoi, była wściekła i zdecydowana skonfrontować się z nim po raz ostatni. Jej przerażenie dopełniło się, gdy znalazła jego ciało w swoim łóżku... został zadźgany na śmierć jednym z jej kuchennych noży. Tak więc Miranda trafiła do więzienia za zabójstwo Richarda Tremaina, ponieważ była oczywistą podejrzaną. Gdy następnego dnia anonimowy darczyńca wpłacił kaucję za Mirandę, zrobiło się zamieszanie. Miranda nie miała pojęcia, kto wpłacił kaucję, nie znała nikogo, kogo byłoby stać na taki czyn. Ale czy ten gest był życzliwy, czy też miał na celu manipulację? Nagle Miranda znalazła się w ogromnym niebezpieczeństwie, a tajemnice z mrocznej przeszłości Richarda zaczęły wychodzić na jaw.<br> <br> Z początku nie do końca wiedziałam, czego się spodziewać po samodzielnym thrillerze Gerritsen, lecz szybko okazało się, że nie daleko pada jabłko od jabłoni. "Osaczona" wiernie wpisuje się w dobrze znany szablon powieści Rizzoli&Isles. "Osaczona" jako thriller z elementem romansu może stać się jedną z moich ulubionych książek tej autorki. Prawdopodobnie moim ulubionym elementem związanym z tym dziełem jest ten wyjątkowy element tajemniczości, jaki towarzyszył mu niemal do ostatnich stron. To on sprawił, że czułam się pochłonięta historią, a koniec końców poczułam się oczarowana. Poza tym "Osaczona" jest po prostu porywającym thrillerem, który trzyma w napięciu do końca. Polecam każdemu fanowi Tess Gerritsen, ale również tym, którzy jeszcze nie mieli styczności z tą autorką.

<p>Miranda Wood była wreszcie spokojna, zwłaszcza po przeżyciu tych kilku strasznych tygodni, w których rzuciła pracę i zerwała z żonatym kochankiem. Postanowiła opuścić dotychczasowe miejsce, zacząć od nowa z nową pracą i nowym domem. Aż do nocy, kiedy Richard zadzwonił do niej, chcąc się z nią zobaczyć, nie wierząc, że naprawdę go opuści. Przyjeżdżał do jej domu, a ona nie chciała go widzieć. Poszła więc na długi spacer, siedziała nad wodą przez jakąś godzinę, a potem powoli wracała do domu. Kiedy zobaczyła, że samochód Richarda wciąż tam stoi, była wściekła, zdecydowana skonfrontować się z nim po raz ostatni. Ale jej przerażenie było całkowite, kiedy znalazła jego ciało w swoim łóżku... został zadźgany na śmierć jednym z jej noży kuchennych.</p><p>Podczas gdy Miranda trafiła do więzienia za zabójstwo Richarda Tremaina, gdyż była oczywistą podejrzaną, Chase Tremain, brat Richarda, jechał całą noc, by wrócić do domu, do swojej rodziny. Gdy następnego dnia anonimowy darczyńca wpłacił kaucję za Mirandę, zrobiło się zamieszanie. Miranda nie miała pojęcia, kto wpłacił kaucję, nie znała nikogo, kto mógłby sobie pozwolić na takie pieniądze! Ale czy ten anonimowy gest był życzliwy, czy był manipulacją? Nagle Miranda znalazła się w ogromnym niebezpieczeństwie, a tajemnice z mrocznej przeszłości Richarda wyszły na jaw...</p><p>Miranda walczy, by udowodnić swoją niewinność, ale nikt jej nie wierzy. Jej przyjaciele opuścili ją, koledzy z biura prasowego, w którym pracowała, nie chcieli spojrzeć jej w oczy. Nawet szef policji był przekonany o jej winie! Czy Miranda zdoła udowodnić swoją niewinność, zanim raz na zawsze pozostanie morderczynią?</p><p>Niezwykle podobała mi się ta książka. Historia przedstawiona w “Osaczonej” Tess Gerritsen trzymała mnie nieustannie w napięciu i już myślałam, że mordercą jest jedna z dwóch osób, ale wtedy autorka kompletnie odwracała fabułę i całkowicie rozwiewała moje domysły. Postacie w tej powieści są tak dobrze napisane... Tess nie opisuje ich poprzez dużą ilość ekspozycji, ale poprzez ich działania, a to jest godne pochwały.&nbsp;</p><p>Zwroty akcji w tym świetnym thrillerze dorównywały temu, co Gerritsen ma w zwyczaju. Tempo było szybkie, akcja napakowana była zaskakującymi wydarzeniami. Wątek romantyczny w tej książce również mi się podobał. To jedna z tych książek, które poleciłabym, gdyby ktoś zapytał mnie o polecenie czegoś lekkiego do przeczytania. “Osaczona” Tess Gerritsen jest jedną z niewielu dobrych książek, jakie miałam okazję przeczytać w tym roku.</p>