Opowieść o miłości i mroku

"Opowieść o miłości i mroku" to najbardziej osobista książka Amosa Oza, która pozwala czytelnikom zgłębić jego całą twórczość. Amos Oz, urodzony w 1939 roku, przedstawia w niej historię osadzoną na tle kilku pokoleń swojej rodziny, mającej korzenie na Ukrainie i Litwie, która postanowiła emigrować do Palestyny.

Akcja dzieje się w trakcie burzliwych wydarzeń II wojny światowej, Holocaustu, brytyjskiego mandatu nad Palestyną, narodzin Państwa Izrael i nieustannych konfliktów z Arabami. Opisuje dzieciństwo autora spędzone na przedmieściach Jerozolimy, gdzie dorastał w czasach pełnych napięć i zmian.

Bohaterami tej historii są jego rodzice, których osobowości były ze sobą w kontrze. Ojciec był wyedukowanym racjonalistą, który polegał na rozumie, a matka - bardziej tajemnicza i emocjonalna postać, która pozostawiła niezatartą ranę w jego życiu swoim samobójstwem. Ta książka jest nie tylko autobiografią Oza, ale również kroniką życia wielu ludzi w tamtym okresie.

Rodzice pisarza starali się wychować go na osobę o wybitnych zdolnościach, nieustannie rozmawiając z nim o sytuacji na świecie, w tym o Chinach, dzieciach żyjących w gettach i nielegalnych żydowskich imigrantach. Amos Oz jest także autorem takich dzieł jak "Judasz", "Wśród swoich", "Rymy życia i śmierci", "Nagle w głębi lasu", "Żydzi i słowa" oraz "Wzgórze złej rady".