Ogród zła

Seria Grahama Mastertona o nauczycielu psychologii Jimie Rook'u kończy się "Ogrodem zła", w którym historia osiąga epicką konkluzję w postaci wyniszczającej umysł konfrontacji z siłami ciemności.<br> <br> Wchodząc do klasy, której jest wychowawcą, Jim Rooke zastanawia się, czy całe jego życie upłynie w ten sposób, na daremnych wysiłkach kształcenia młodzieży, która jest praktycznie analfabetami. Wkrótce jednak staje się jasne, że ten rok nie będzie taki jak poprzednie - na suficie leży ciało młodej dziewczyny, a wokół niego wiszą zwłoki ośmiu zamordowanych kotów. Jim jest śmiertelnie przerażony, podobnie jak policja, a wiadomość, że zabita dziewczyna to jego własna córka, której istnienia nigdy nie podejrzewał, wprawia go w jeszcze większe osłupienie. Ale morderstwo to dopiero początek serii podobnych, mrożących krew w żyłach zbrodni związanych z niejasnym rytuałem, do którego kluczem jest Simon Silence, nowy uczeń, który zapisał się do klasy pana Rooka nie dlatego, że ma problemy z nauką, ale dlatego, że jego nauczyciel ma dar widzenia duchów. Każdego dnia Simon przynosi swojemu nauczycielowi jabłko. Za każdym razem ujawnia więcej szczegółów z przeszłości Jima, o której desperacko stara się zapomnieć...<br> <br> W ciągu ostatnich lat przeczytałem dziesiątki książek tego autora, ale udaje mu się wciąż na nowo zadziwiać mnie swoim talentem. "Ogród zła" to jedna z najlepszych i być może najbardziej epicka książka Jima Rooka, znakomita opowieść grozy, w której czysty ludzki dramat przeplata się z apokaliptycznym wątkiem biblijnym, wykraczającym daleko poza wcześniejsze paranormalne spotkania Jima Rooka. Zakończenie jest słodko-gorzkie, ale pełne nadziei, a dzięki niemu ta seria wyparła "Manitou" jako moją ulubioną serię Grahama Mastertona. To mało powiedziane, że polecam.

Ta książka trafiła w moje ręce kilka dni temu, postanowiłam ją od razu kupić. Gdy tylko wróciłam do domu prawie jej nie odłożyłam - nie mogę się oprzeć Mastertonowi, którego jeszcze nie czytałam!<br> <br> "Ogród zła", jak może sugerować tytuł, dotyczy odwiecznej walki między dobrem a złem, w której zagrożony jest świat, jaki znamy. Jest to powieść oparta na tej samej formule, co inne powieści z serii "Rook". Książka nie jest zła, ponieważ otrzymałam to, czego oczekiwałam. Nie spodziewam się uwierzyć, że wydarzenia przedstawione w tej serii mogłyby kiedykolwiek wydarzyć się w prawdziwym życiu, ale właśnie to sprawia, że tak dobrze mi się ją czyta, plus fakt, że zawsze wspomina się o jakimś folklorze lub mitologii, co sprawia, że biegnę do Google'a, by sprawdzić, czy to prawdziwa legenda, czy też wytwór wspaniałej wyobraźni Mastertona.<br> <br> Jak zwykle podobała mi się ta lektura, ale jedna lub dwie rzeczy nie pozwalają mi zaliczyć jej do najlepszych książek z tej serii. Na początek mogłabym się obyć bez raczej nieprzekonującego pościgu za zombie i sceny gwałtu, która wydała mi się nieuzasadniona - mam wrażenie, że takie sceny coraz częściej pojawiają się w pracach Mastertona. Podobnie zabójstwa tutaj były ... bardziej brutalne, niż te z serii o Katie Maguire, które, choć nadal są przepysznie krwawe, zazwyczaj mają w sobie więcej mistycyzmu.<br> <br> Ogólnie rzecz biorąc, książkę "Ogród zła"czyta się bardzo dobrze. Zakończenie jednak sprawia, że zastanawiam się, czy jeszcze usłyszymy o serii "Rook". Mam nadzieję, że tak.

Seria Grahama Mastertona o nauczycielu psychologii Jimie Rook'u kończy się "Ogrodem zła", w którym historia osiąga epicką konkluzję w postaci wyniszczającej umysł konfrontacji z siłami ciemności.<br> <br> Wchodząc do klasy, której jest wychowawcą, Jim Rooke zastanawia się, czy całe jego życie upłynie w ten sposób, na daremnych wysiłkach kształcenia młodzieży, która jest praktycznie analfabetami. Wkrótce jednak staje się jasne, że ten rok nie będzie taki jak poprzednie - na suficie leży ciało młodej dziewczyny, a wokół niego wiszą zwłoki ośmiu zamordowanych kotów. Jim jest śmiertelnie przerażony, podobnie jak policja, a wiadomość, że zabita dziewczyna to jego własna córka, której istnienia nigdy nie podejrzewał, wprawia go w jeszcze większe osłupienie. Ale morderstwo to dopiero początek serii podobnych, mrożących krew w żyłach zbrodni związanych z niejasnym rytuałem, do którego kluczem jest Simon Silence, nowy uczeń, który zapisał się do klasy pana Rooka nie dlatego, że ma problemy z nauką, ale dlatego, że jego nauczyciel ma dar widzenia duchów. Każdego dnia Simon przynosi swojemu nauczycielowi jabłko. Za każdym razem ujawnia więcej szczegółów z przeszłości Jima, o której desperacko stara się zapomnieć...<br> <br> W ciągu ostatnich lat przeczytałem dziesiątki książek tego autora, ale udaje mu się wciąż na nowo zadziwiać mnie swoim talentem. "Ogród zła" to jedna z najlepszych i być może najbardziej epicka książka Jima Rooka, znakomita opowieść grozy, w której czysty ludzki dramat przeplata się z apokaliptycznym wątkiem biblijnym, wykraczającym daleko poza wcześniejsze paranormalne spotkania Jima Rooka. Zakończenie jest słodko-gorzkie, ale pełne nadziei, a dzięki niemu ta seria wyparła "Manitou" jako moją ulubioną serię Grahama Mastertona. To mało powiedziane, że polecam.

Ta książka trafiła w moje ręce kilka dni temu, postanowiłam ją od razu kupić. Gdy tylko wróciłam do domu prawie jej nie odłożyłam - nie mogę się oprzeć Mastertonowi, którego jeszcze nie czytałam!<br> <br> "Ogród zła", jak może sugerować tytuł, dotyczy odwiecznej walki między dobrem a złem, w której zagrożony jest świat, jaki znamy. Jest to powieść oparta na tej samej formule, co inne powieści z serii "Rook". Książka nie jest zła, ponieważ otrzymałam to, czego oczekiwałam. Nie spodziewam się uwierzyć, że wydarzenia przedstawione w tej serii mogłyby kiedykolwiek wydarzyć się w prawdziwym życiu, ale właśnie to sprawia, że tak dobrze mi się ją czyta, plus fakt, że zawsze wspomina się o jakimś folklorze lub mitologii, co sprawia, że biegnę do Google'a, by sprawdzić, czy to prawdziwa legenda, czy też wytwór wspaniałej wyobraźni Mastertona.<br> <br> Jak zwykle podobała mi się ta lektura, ale jedna lub dwie rzeczy nie pozwalają mi zaliczyć jej do najlepszych książek z tej serii. Na początek mogłabym się obyć bez raczej nieprzekonującego pościgu za zombie i sceny gwałtu, która wydała mi się nieuzasadniona - mam wrażenie, że takie sceny coraz częściej pojawiają się w pracach Mastertona. Podobnie zabójstwa tutaj były ... bardziej brutalne, niż te z serii o Katie Maguire, które, choć nadal są przepysznie krwawe, zazwyczaj mają w sobie więcej mistycyzmu.<br> <br> Ogólnie rzecz biorąc, książkę "Ogród zła"czyta się bardzo dobrze. Zakończenie jednak sprawia, że zastanawiam się, czy jeszcze usłyszymy o serii "Rook". Mam nadzieję, że tak.