Miłość przychodzi łagodnie. Tom 1

“Miłość przychodzi łagodnie” Janette Oke opowiada historię Marty, bardzo młodej kobiety, która przybyła na Zachód wraz z mężem, by rozpocząć szczęśliwe życie rodzinne. Wkrótce jednak jej mąż umiera w nieszczęśliwym wypadku. Jest w ciąży z jego dzieckiem, mieszka w krytym wagonie i nie ma możliwości, żeby przetrwała długą zimę. Owdowiały mężczyzna pyta ją, w dniu pogrzebu męża, czy zostanie matką dla jego rocznej córki i wyjdzie za niego, by wszystko było w porządku. Marty jest zszokowana pytaniem i niepewna jak powinna odpowiedzieć. Z jednej strony, zapewniłaby sobie i swojemu dziecku godny byt, z drugiej nieznajomy mężczyzna nie wzbudza jej zaufania. Musi się zdecydować w ciągu jednego dnia - później ślub nie będzie możliwy. Kobieta stoi przed ogromnym dylematem - ledwo pochowała swojego zmarłego męża. Czy jest gotowa na to, żeby otworzyć się na miłość?

Książka koncentruje się na jej żalu, złości, trudnościach w prowadzeniu domu, jej wierze i miłość do Chrystusa, powolnej akceptacji śmierci męża i rodzącej się miłości do nowego męża. Janette Oke sprawnie łączy ze sobą różne wątki, przez co nie można się nudzić czytając tę historię. Cały czas dzieje się coś nowego i angażującego, co dokłada kolejną warstwę do historii. Podobało mi się to jak bardzo rozbudowana jest to historia, a jednocześnie nie jest to kilkusetstronicowa cegła, która opowiada całe życie. Wiemy tylko tyle ile musimy wiedzieć o głównych bohaterach, a wiele rzeczy zostaje po prostu w domyśle i niedopowiedzeniu. Jak na tak krótką książkę, postacie były zaskakująco dobrze rozwinięte i historia również.

To była moja pierwsza książka Janette Oke i na pewno będę czytać kolejne. Podobały mi się subtelne rzeczy, które pokazywały sposób, w jaki bohaterowie się zmieniali i jak wiara rosła w nich przez całą historię. To sprawiało, że naprawdę uwierzyłam w tę historię i utożsamiałam się z bohaterami. Świetnie mi się czytało tę książkę i z pewnością powrócę jeszcze nie raz do “Miłość przychodzi łagodnie”. Z pewnością sięgnę też po kolejne książki z tej serii oraz inne dzieła Janette Oke, bo wydaje mi się być całkiem porządną autorką, z której książkami da się spędzić miło czas.

Książkę Jannette Oke wygrzebałam w antykwariacie. Wyglądała na ciekawą i wartą przeczytania. I nie myliłam się! “Miłość przychodzi łagodnie” okazało się być strzałem w dziesiątkę!

Nigdy nie byłam fanką romansów, a zwłaszcza takich, które są osadzone w przeszłości i opierają się na tradycyjnym modelu związku. Wychodzi na to, że nigdy nie natrafiłam na dobrze napisany romans, do czasu aż sięgnęłam po dzieło Jannette Oke. Książka jest cieńsza niż książki, które zwykle czytam, ale w tej niewielkiej treści przekazana zostaje naprawdę ciekawa i głęboka historia. 

Ciężarna Marty została pokrzywdzona przez los - śmierć zabrała jej ukochanego męża. Teraz musi sobie radzić sama… No, chyba że zaakceptuje propozycje małżeństwa z samotnym farmerem Dawidem. Wkrótce jednak okaże się, że propozycja, której jest nieprzychylna może okazać się dla niej dobrym rozwiązaniem i ma o wiele więcej wspólnego z tym mężczyzną, niż jej się początkowo wydawało.

To, co jednak najbardziej podziwiam, to wątek chrześcijański, który jest starannie wpleciony w całą książkę. Pojawił się on naprawdę naturalnie, a my mamy okazję doświadczyć zmagań Marty (głównej bohaterki) z Bogiem, który został jej przedstawiony w momencie, kiedy jest najbardziej nieszczęśliwa. Myśl, że rzeczywiście możemy znaleźć Boga w każdych okolicznościach, a jeszcze bardziej, jak sądzę, gdy znajdujemy się w najniższym punkcie naszego życia, jest naprawdę pocieszająca. Oke przesłała również wiadomość, że Boża opatrzność nigdy nas nie zawiedzie, jeśli tylko pozwolimy sobie czas na to żeby przyszła i nie damy się zaślepić fałszywym prorokom. Ważne i bardzo silne przesłanie.

“Miłość przychodzi łagodnie” czyta się świetnie - choć akcja rozwija się dość powoli, to dostajemy od Oke właśnie okazję na dokładne zaznajomienie się z postaciami i oswojenie się z ich charakterami, temperamentami, itd. Klimat książki wciąga od pierwszej strony i ciężko się od niej oderwać. Bawiłam się przy niej dobrze, co rusz wzruszając się, śmiejąc i zastanawiając jak dalej potoczą się losy bohaterów.