Jozjasz. Raport o stanie niewiary sprzed pandemii

Historia króla Jozjasza jest opisana w kilku zwięzłych rozdziałach Pisma, prowadząc do refleksji nad jego krótką, lecz znaczącą biografią. Stawia nas przed pytaniem o naszą misję i los: dlaczego żyjemy w takich a nie innych czasach? Zastanawiamy się, dlaczego doświadczamy chwil, gdy świątynie milczą, a słowa Boga stają się coraz mniej obecne. W świecie pełnym napięcia łatwo zatracić świadomość Jego obecności, niczym błąkającą się Szechinę. Dlaczego dzisiaj, zamiast oddawać chwałę Bogu, często zajmujemy się celebrowaniem samych siebie?

Można przypuszczać, że Jozjasz miał podobne myśli. W jego czasach byli jeszcze prorocy, jak również modląca się w ukryciu prorokini. Miał wokół siebie lojalnych ludzi, w tym arcykapłana Chilkiasza i pisarza Szafana. Jednak w naszym współczesnym świecie, gdzie pozornie mamy wszystko, tak naprawdę brakuje nam duchowego bogactwa. Ta refleksja o duchowym bankructwie znajduje odzwierciedlenie w historii Jozjasza, króla Judy.

Współczesność stawia pytania o tych, którzy boją się utracić ukochanego Boga. Czy są jeszcze przywódcy, kapłani, ludzie gotowi na każde poświęcenie, byle nie stracić wiary? Ilu z nas mogłoby się do nich zaliczyć? Kto pamięta o słowach z Księgi Koheleta, które przypominają o podstawowej powinności człowieka: "Żyj w bojaźni Boga i przestrzegaj przykazań Jego" (Koh 12, 13; BPK)?