Klasyka mistrzów. Bolesław Leśmian. Wybór poezji

Bolesław Leśmian, właściwie Lesman, był wybitnym poetą, prozaikiem, eseistą i krytykiem literackim, którego działalność na początku XX wieku znacząco wpłynęła na rozwój poezji polskiej. Urodzony w 1877 roku w inteligenckiej, zasymilowanej rodzinie żydowskiej z tradycjami księgarskimi po stronie ojca i prawniczymi po stronie matki, Leśmian spędził młodość na Ukrainie. W Kijowie ukończył gimnazjum klasyczne, a następnie podjął studia prawnicze na Uniwersytecie św. Włodzimierza.

Leśmian jest uznawany za największego innowatora w polskiej poezji XX wieku. Jego twórczość odznaczała się wyjątkową wrażliwością i intuicyjnością, a także oryginalnym podejściem do języka, pełnym nowatorskich neologizmów i językowych kreacji. Doskonale rozumiał istotę poezji jako pierwotnej formy mowy, dostrzegając w sobie cechy człowieka pierwotnego. Był również współzałożycielem i reżyserem warszawskiego Teatru Artystycznego, a od 1918 do 1934 roku pełnił funkcję rejenta w Hrubieszowie i Zamościu.

Leśmian zmarł w wyniku zawału serca 5 listopada 1937 roku, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo artystyczne. Został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie. W niniejszym zbiorze znajdziemy wybrane dzieła pochodzące z jego najważniejszych tomów: "Sad rozstajny", "Łąka", "Napój cienisty" oraz "Dziejba leśna". To właśnie one ukazują unikalny styl i niepowtarzalną wizję tego wybitnego poety.