Kiedy wykluł się księżyc. Spadające księżyce. Tom 1

„Kiedy wykluł się księżyc” Sarah A. Parker 🌙

Smoki, silna kobieca główna bohaterka i nowy fantastyczny świat ze skomplikowanym systemem magicznym, a to wszystko otoczone pięknym wręcz bajecznym językiem - czyli nowe smocze romantasy o którym nie wiem co myśleć. Brzmiało jak pomysł na sukces, jednak co poszło nie tak?

Pierwsze 100 stron jest dość ciężkie. Poznajemy świat, politykę i dość skomplikowany system magiczny (który zrozumiałam dopiero w połowie książki, a nawet nie wiem czy do końca dobrze zrozumiałam), a do tego poznajemy duuużo nowych słów. Z pomocą przychodzi słowniczek na końcu książki, który niejednokrotnie mnie ratował, ale na początku potrafi być to trochę męczące.

Kiedy już zrozumiałam o co chodzi to zaczęłam się wciągać, ale pojawił się pierwszy zgrzyt. Tak jak wspomniałam książka jest napisana bardzo ładnym językiem co byłoby ogromnym plusem, gdyby nie to, że ta historia w niektórych momentach robiła się mocno wulgarna co strasznie się ze sobą gryzło i momentami mi przeszkadzało.

Drugi zgrzyt, to temat często pojawiający się przy tej historii, czyli smoki. Wiele osób o tym wspomina, więc nie będę się rozwlekać, ale jak na „najbardziej smoczą książkę roku” to jest ich zdecydowanie za mało..

Ciężko mi tę książkę jednoznacznie ocenić, ponieważ wiem że to dopiero wstęp do historii. Pojawia się tu wiele pytań na które nie dostajemy odpowiedzi, co z jednej strony rozumiem, a z drugiej delikatnie było mi przykro. Tak jak zaczęłam książkę z myślą „wiem, że nic nie wiem” to tak samo ją skończyłam. Rzeczy których mieliśmy się dowiedzieć na koniec zdążyłam przewidzieć wcześniej, więc nie były dla mnie zaskoczeniem.

Ostatecznie książka mi się podobała, ale nie była tak dobra jak tego oczekiwałam. Na pewno przeczytam kontynuację, ponieważ jestem ciekawa jak ta historia się dalej rozwinie, ale niestety nie uważam tej książki za najlepsze fantasy w moim życiu. Mam nadzieję, że kolejne tomy bardziej mnie zaskoczą i to w bardziej pozytywną stronę.