Katastrofizm w poezji polskiej w latach 1930-1939

Przez wiele lat literatura zajmująca się historią literatury traktowała katastrofizm głównie jako motyw czy wątek, a nie jako zjawisko łączące filozofię i sztukę. Zaistniało to do około 1930 roku, kiedy katastrofizm zaczął być postrzegany jako samodzielny nurt. Z czasem zyskiwał na popularności nie tylko wśród poetów wileńskich, ale pojawiał się także w innych kręgach literackich oraz w niezależnym środowisku twórców. Lata trzydzieste przyniosły intensywny rozwój katastroficznych tendencji, co wywarło znaczący wpływ na polską kulturę i filozofię. Autorka tego studium uznała za szczególnie interesujące przeanalizowanie niektórych aspektów i przyczyn rozkwitu katastrofizmu w Polsce, która w tym czasie była jednym z najbardziej zagrożonych krajów Europy.

Poeci związani z katastrofizmem byli w pełni świadomi tego stanu rzeczy, co znalazło odbicie w twórczości pokolenia urodzonego około 1910 roku. Książka zawiera szkice, w których część pierwsza koncentruje się na rozproszonych motywach, toposach i symbolach katastroficznych. Omawia także dorobek poetów z grupy "Wołyń": Wacława Iwaniuka, Zygmunta Jana Rumla, Zuzanny Ginczanki i Jana Śpiewaka. Druga część szkiców przedstawia analizy i interpretacje wierszy uznanych poetów związanych z katastrofizmem, niezależnie od ich przynależności do różnych kategorii i ugrupowań poetyckich, takich jak Władysław Sebyła, Józef Czechowicz, Mieczysław Jastrun, Jerzy Zagórski i Konstanty Ildefons Gałczyński. Szczególną uwagę poświęcono obecności motywów katastroficznych i filozoficznych w poezji Czesława Miłosza.

Twórczość poetów lat trzydziestych XX wieku, prezentowana w książce, uwidaczniała zmianę przeżyć, przemyśleń, a także podejścia do świata i ludzi. Skupiała się na intensywnych stanach świadomości i percepcji, co miało znaczący wpływ na strukturę poetycką utworu oraz typ wypowiedzi. W takim kontekście wizje i podświadome skojarzenia nabierają w poezji niezwykłego znaczenia. Książka skierowana jest przede wszystkim do studentów, filologów polskich oraz kulturoznawców.