Ja, która nie poznałam mężczyzn

Bezimienna dziewczyna i trzydzieści dziewięć innych kobiet spędzają całe swoje życie w podziemnym więzieniu, pozostając pod nieustanną kontrolą uzbrojonych strażników, którzy nigdy nie zamieniają z nimi ani słowa. Nie znają one powodów swojego uwięzienia ani nie mają świadomości upływu czasu, a ich wspomnienia sprzed niewoli są tylko mgliste. Główna bohaterka nie wie, z jakiego powodu trafiła do tego miejsca i jakie zagrożenia czekają na zewnątrz, które sobie niewyraźnie wyobraża na podstawie historii współwięźniarek. Pewnego dnia alarm wybrzmiewa, strażnicy znikają, a ona staje przed wyzwaniem zbudowania swojego życia od nowa, mierząc się z nieprzewidywalną i niebezpieczną wolnością. Czym tak naprawdę jest wolność w tej opowieści i jak powstał ten dystopijny świat? Czy został porzucony, zniszczony przez wirusa, a może stał się celem najazdu?