Hoodshit (griptape)

Znajdujemy się w przestrzeni kształtowanej przez subtelne rytmy codzienności, gdzie wdech i wydech niosą ze sobą obietnicę wewnętrznego spokoju. Materia otaczającej rzeczywistości ulega przemianie w zwiewne akcenty miejskiego życia — w skomplikowane triki, dynamiczne wyskoki i rytmiczne kompozycje. Betonowe i parkietowe powierzchnie miasta stanowią nie tyle tło, co aktywny grunt dla bohatera, który, krocząc przez to zardzewiałe osiedle, odnajduje się i gubi równocześnie z każdym kolejnym krokiem.

Ta książka to emocjonalna podróż, przypominająca jazdę przez miasto z jedną słuchawką w uchu. To przemierzanie przestrzeni w poszukiwaniu sygnału, który pozwoli na wysłanie wiadomości do świata. Bohater, poprzez swoje tricki jak kickflip, bluntslide czy ollie, doskonale odzwierciedla otaczającą rzeczywistość, przekształcając ją w swoją własną narrację. Jazda staje się swoistym rytuałem, porządkującym nie tylko jego myśli, ale i cały wewnętrzny świat, co pozwala mu kontynuować drogę naprzód.

W swojej debiutanckiej książce, Mytnik nie tylko wykorzystuje język blokowisk, ale wręcz przepełnia go poezją, wydobywając z niego ogromny potencjał literacki.