Historia metahistoria i zło

Jednym z kluczowych postulatów znacznej części żydowskiej teologii po Zagładzie jest przekonanie, że Holokaust, ze względu na swoją charakterystykę, doprowadził do kryzysu tradycyjnych pojęć i języka, które przez stulecia służyły Żydom do opisu i rozumienia katastrof historycznych. Niemniej jednak, gdy przyjrzymy się pismom ortodoksyjnych myślicieli żydowskich, którzy w czasie nazistowskich prześladowań podejmowali się refleksji teologicznych, staje się jasne, że to założenie nie jest jednoznacznie oczywiste. Źródła kryzysu teodycei w żydowskiej teologii XX wieku są związane z procesami historycznymi i intelektualnymi, które miały miejsce znacznie przed Holokaustem.

Książka "Historia, metahistoria i zło. Teologia żydowska w odpowiedzi na Zagładę" stanowi innowacyjne badanie komparatywne teologicznych przemyśleń czołowych żydowskich myślicieli aktywnych podczas i po Holokauście. Zazwyczaj analizowani są oni oddzielnie, lecz podejście zaproponowane przez Barbarę Krawcowicz umożliwia odkrycie ich podobieństw i różnic. Praca ta, bardziej szczegółowa historycznie niż wcześniejsze opracowania, analizuje odpowiedzi na Zagładę w kontekście szerszej historii teologii żydowskiej i podkreśla znaczenie jej konfrontacji z nowoczesnością. Monografia ta nie tylko rzuca światło na żydowskie zmagania teologiczne z Holokaustem, ale także je komplikuje, co czyni ją ważnym źródłem dla tych, którzy chcą zgłębić głęboki wpływ teologiczny tych wydarzeń oraz wyzwania, jakie stawiają one przed współczesnym żydowskim życiem i refleksją.