Doktryna tajemna. Synteza nauki, religii i filozofii

Helena P. Bławatska, rosyjska pisarka, teozofka i spirytystka, zasłynęła jako założycielka Towarzystwa Teozoficznego, które przetrwało po dziś dzień. Jej twórczość, obejmująca m.in. książki o Indiach, gdzie spędziła wiele lat, koncentruje się głównie na tematyce okultyzmu, spirytyzmu i wiedzy ezoterycznej. Wśród jej dzieł szczególne miejsce zajmuje „Doktryna tajemna”.

W przedmowie do tej książki autorka zaznacza, że zawarte w niej nauki nie są wyłącznie domeną żadnej z określonych religii, takich jak np. hinduizm, zoroastryzm, chaldeizm czy religie egipskie, ani też buddyzmu, islamu, judaizmu czy chrześcijaństwa. „Doktryna tajemna” ukazuje się jako esencja wszelkich duchowych systemów, które, jak wyjaśnia autorka, powinny być zrozumiane jako powracające do swoich pierwotnych korzeni, z których wywodzą się wszelakie tajemnice i dogmaty, rozwijając się i przybierając materialną formę. Głównym celem tej pracy jest wykazanie, że natura nie jest przypadkowym zlepkiem atomów, a raczej posiada określoną strukturę, w której człowiek ma swoje miejsce. Dodatkowo Bławatska pragnie przypomnieć i wydobyć na światło dzienne starożytne prawdy, stanowiące fundament wszystkich religii, oraz ukazać ich wspólne źródło. Autorka podkreśla również, że współczesna nauka cywilizacji Zachodu nie odkryła jeszcze ukrytych tajemnic przyrody. „Doktryna tajemna” stworzona została z myślą o ludzkości i tylko ona ma prawo ją oceniać.