Czerwony świt. Tom 1 (barwione brzegi)

„Życie jest najbardziej skuteczną szkołą, jaką kiedykolwiek powstała.”<br> <br> <br> 𝐂𝐙𝐄𝐑𝐖𝐎𝐍𝐘 𝐒𝐖𝐈𝐓 to książka z gatunku „nie sądziłam, że dam ci 5 gwiazdek, ale właśnie to robię”. <br> <br> To była przygoda. Pełna wertepów, zasadzek i chwil zwątpienia, ale przygoda. I to taka, że chcę dać jej się porwać jeszcze raz. <br> <br> Nie jestem targetem tej książki. To moja trzecia powieść z pogranicza fantastyki i sci-fi. Nie ogarniam mózgiem obrazów, które generuje tekst, który czytam. Czasami myślę, że jestem po prostu na to zbyt ograniczona XD <br> <br> Jednak, po dwóch miesiącach powróciłam do tejże historii. I jestem wdzięczna, że imma fighter, not a quitter, bo to mistrzostwo. <br> <br> Od pierwszych stron wiedziałam, że Darrow będzie podstępnym sukinsynem, ale ja takich lubię. Oddany, zakochany w swojej żonie, kochający rodzinę, nienawidzący rządzących i ich beznadziejnie idiotycznych zasad, systemu kastowego i całego szajsu jaki idzie wraz z byciem Czerwonym - czyli, według Złotych, zakałą ludzkości. <br> <br> Kim dla mnie są Czerwoni? Cóż, są ludźmi ogromnej wiary, jeszcze większego serca i największej na świecie zaradności. A Darrow na dodatek mógłby być aniołem zemsty. <br> <br> Do czego jest zdolny człowiek, który stracił wszystko to, co kochał? Kiedy odarto go z miłości, bliskości i wizji jako takiej przyszłości? Do czego może posunąć się ktoś, kto już nigdy więcej nie spojrzy w oczy ukochanej osoby? Ile cierpienia zniesie? Ile bólu zada? Ile żyć prześlizgnie się przez jego dłonie i ostrze? Jak bardzo będzie w stanie odrzucić wszystko to, w co wierzył? <br> <br> Zniesie wszystko, zrobi wszystko, zgładzi każdego. <br> <br> Dla zemsty. <br> Dla miłości. <br> Dla zemsty, zemsty, zemsty. <br> <br> „Ona jednak kocha idee, a ja nie kocham niczego poza nią.”<br> <br> Człowiek pozbawiony miłości może stać się twoim najgorszym koszmarem. Przy nim potwory z horrorów będą niczym. A pieśń, którą usłyszał jako ostatnią, będzie płynąć w jego krwi i pamięci niczym pieśń bitewna. Jak gorzkie przypomnienie tego, dlaczego stał się taki. <br> <br> Darrow nie jest oczywisty. Jest wysublimowany w swoim działaniu. Wyrachowany, skupiony, opanowany. To typ człowieka, którego się czasami obawiam. Bo z jednej strony możesz czytać w nim jak otwartej księdze, ale nikt Ci nie powiedział, że to enigma. I wielkie gówno z niej rozumiesz. <br> <br> Czy ruszyłabym w bój za kimś takim jak on? Bez chwili wahania. Bo w ich świecie wahanie może kosztować życie. <br> <br> Akcja płynie swoim własnym tempem. Autor nie miał na nią żadnego wpływu, bo to bohaterowie, których stworzył, kształtowali rzeczywistość w jakiej się znajdowali. Zdrada, fałszywa i prawdziwa przyjaźń. A może prawdziwie fałszywa? Sekrety, układy, szarady i rozłam. Gra pozorów, nierówna, brutalna i brudna. Śmierdzącą krwią, szczynami i rozkładającym się truchłem. Taka jest rzeczywistość adeptów Instytutu. W skrócie brzmi - zgładź albo zostań zgładzony, zabij albo zostań zabity. <br> <br> Czy w takim brutalnym świecie, w tak paskudnej rzeczywistości można znaleźć prawdziwego sojusznika? Czy to, co widzą oczy jest tym, co czuje serce i popiera rozum? Czy każdy, kto okaże odrobinę życzliwości, ale niezbyt wielką, żeby nie wzbudzać podejrzeń, może stać się przyjacielem i towarzyszem broni? <br> <br> Świat adeptów Instytutu to nie spacer przy zachodzie słońca. To walka o przetrwanie, o pozycję i o potęgę. Choć potęga to tylko słowo, dla wielu znaczy wszystko. Frakcje, które się nienawidzą, szpiedzy, nauczyciele, którzy mają pomagać, ale nie zawsze im to wychodzi. W tej książce nic nie jest proste. <br> <br> Fabularnie kleiło się wszystko. I jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jaką pajęczynę powiązań umieścił tutaj autor. Jak o niczym nie zapominał, a niektóre rzeczy pozostawił niedomknięte, lekko uchylone, żeby móc do nich wrócić. Darzę ogromną nadzieję, że kolejne tomy rozwieją wszelkie moje wątpliwości. <br> <br> Czy książka jest przewidywalna? W pewnym sensie. Był element, który pojawił się stosunkowo prędko, a odkrył na końcu, ale ja już wtedy, wcześniej, wiedziałam, jak to się potoczy. Czy sprawiło to jednak, że jestem rozczarowana? Ani odrobinę. <br> <br> Przy czytaniu w głowie zadudniła mi fraza „sukces ma wielu ojców, porażka jest sierotą”. Nie pasuje tutaj za nic. Bo Darrow może i miał nauczycieli, którzy pomogli go wykształcić. Ale to, co zdobył, to co uzyskał - to wszystko zasługa jego nieprzeniknionego umysłu, analitycznego myślenia i duszy stratega. <br> <br> 𝐂𝐙𝐄𝐑𝐖𝐎𝐍𝐘 𝐒𝐖𝐈𝐓 - uwielbiam cię. Klimat Marsa, nawiązania do greckich i rzymskich bogów, walka na śmierć i śmierć, a życie było przypadkiem. Nie mogę się doczekać tego, co przyniesie drugi tom.