Bowiem jak śmierć potężna jest pamięć

Sto lat temu, jesienią 1913 roku, sopoccy Żydzi ustanowili swoją Gminę Synagogalną, rozpoczynając nowy etap w historii. Zbudowali synagogę i założyli cmentarz z nadzieją na spokojne życie w kurorcie nad Bałtykiem. Nie mogli jednak wiedzieć, że czas ich spokojnej egzystencji potrwa tylko dwie dekady, a świat, który z mozołem budowali, zostanie nieodwracalnie zniszczony.

Nie pozostawili po sobie wspomnień w formie sztambuchów czy dzienników. Jedynie księgi metrykalne, stare gazety, nieliczne fotografie oraz szept na zrujnowanym sopockim cmentarzu przypominają o ich życiu.

Teraz ich historia znajduje swój głos także w tej książce. Autor używa wyjątkowych słów, aby zobrazować wrażenia w formie dźwięków i obrazów, które pojawiają się w jego umyśle. Słyszy głosy w różnych językach – rosyjskim, niemieckim, polskim, hebrajskim, ukraińskim – a także w jidysz, które przekrzykują się wzajemnie. Autor z wysiłkiem wyłapuje konkretne słowa, układając je w zdania. Odkrywa trzydzieści sześć głosów, tak jak trzydziestu sześciu cadikim, którzy według tradycji żyją nierozpoznani w każdym pokoleniu, utrzymując równowagę świata.

Autorem tej książki jest Mieczysław Abramowicz, urodzony w 1952 roku. Ukończył studia w zakresie reżyserii teatru lalek w Białymstoku i między innymi pełnił funkcję kustosza Muzeum Opowieści w Nadbałtyckim Centrum Kultury. Obecnie jest związany z Muzeum Narodowym w Gdańsku. Jest autorem serii wystaw "Żydzi gdańscy" oraz redaktorem naukowym "Dziejów Żydów gdańskich" Samuela Echta. To także autor sztuk teatralnych i słuchowisk radiowych. Jego książka "Każdy przyniósł, co miał najlepszego" otrzymała nominacje do prestiżowych nagród literackich, takich jak Nike, Angelus i Gdynia. Abramowicz jest również laureatem nagrody Prezydenta Miasta Gdańska w dziedzinie kultury oraz Pomorskiej Nagrody Artystycznej.