Błogosławiony ksiądz Władysław Bukowiński (hermeneutyka fenomenologiczna kultury ducha). Oriens” jako próba kultury dialogu

Część pierwsza tej książki poświęcona jest wyjątkowej postaci błogosławionego ks. Władysława Bukowińskiego, którego życie pełne było niebezpieczeństw i heroicznej wiary. Choć w ojczyźnie nie jest wystarczająco znany, jego działalność jako duchownego, który zdołał przetrwać liczne aresztowania i procesy, budzi podziw. Nawet w obozach koncentracyjnych, gdzie śmierć była na porządku dziennym, Bukowiński kontynuował swoją misję. Był nie tylko jednym z nielicznych kapłanów, którzy mieli odwagę spowiadać współwięźniów, ale także regularnie odwiedzał ciężko chorych i umierających, aby przygotować ich do przejścia w życie wieczne. Jego pamiętne wspomnienia z Łucka, gdzie pomimo grozy sytuacji spowiadał konających, świadczą o jego niezłomnym duchu i głębokiej wierze w katolicką eschatologię. Nawet gdy w 1956 roku pojawiła się możliwość powrotu do Polski, zdecydował się pozostać tam, gdzie był najbardziej potrzebny, by wspierać ludzi często latami pozbawionych możliwości uczestnictwa w sakramentach. Druga część książki przenosi czytelnika do czasów II Rzeczypospolitej i przedstawia dążenia do rozwijania wschodniej gałęzi zakonu jezuitów oraz ożywienia Unii kościelnej z końca XVI wieku. Ważną rolę w tym kontekście odgrywało czasopismo "Oriens", które w latach 1933-1939 dokumentowało życie i wydarzenia Kościołów wschodnich. Autor książki prezentuje szczegółowy wykaz tematów poruszanych na łamach tego dwumiesięcznika, stanowiąc tym samym ciekawy punkt wyjścia do dalszych badań i być może inspirując do stworzenia monografii poświęconej "Oriensowi".