Biskup krakowski Jan Grotowic (ok.1280-1347)

Monografia ta stanowi wyjątkową próbę przybliżenia sylwetki Jana Grotowica, który był nie tylko barwną, ale i kluczową postacią w dziejach Kościoła oraz Polski XIV wieku. Opracowanie opiera się na obszernych badaniach archiwalnych i bibliotecznych, zawierających zarówno publikowane źródła, jak i niekiedy niewykorzystane dotąd rękopisy. To osiągnięcie jest szczególnie istotne, biorąc pod uwagę kontekst XIV wieku. Książka wnosi do nauki wiele cennych obserwacji na temat diecezji krakowskiej za czasów Jana Grotowica, a także rzuca nowe światło na początki inkwizycji na ziemiach polskich oraz pośmiertny kult biskupa. Uzupełniają ją starannie dobrane materiały ikonograficzne i tabele z informacjami, które znacząco ułatwiają śledzenie narracji. Autorka wykazuje się świetną znajomością literatury przedmiotu, obejmującą szeroki zakres dziedzin, od genealogii po historię gospodarczą, co jest podkreślone w recenzji dr. hab. Wiktora Szymborskiego z Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Centralną postacią pracy jest Jan Grotowic herbu Rawicz, 26. biskup krakowski (ok. 1280–1347). Żył w czasach Władysława Łokietka i Kazimierza Wielkiego. Dotychczas nie powstała monografia, która w pełni ukazywałaby jego życie i działalność, oferując kompleksowe ujęcie złożonych zagadnień badawczych. Jego barwna i kontrowersyjna osobowość czyni go postacią zasługującą na zainteresowanie. Ta książka z powodzeniem wpisuje się w popularny nurt historycznych biografii polskich biskupów średniowiecznych, które zyskują na znaczeniu w ostatnich latach.